17 juni 2014: Melissant, Bouwdijk (foto: René Hoeflaak)

Het was een bevel van Napoleon;  het samenvoegen van Melissant en Dirksland in 1810, twee dorpen op het Zuid-Hollandse eiland Goeree-Overflakkee. Voor de inwoners van Melissant voelde het als een annexatie. De Franse troepen waren het land nog niet uit of het bevel van Napoleon werd weer teruggedraaid. Melissant was weer zelfstandig.

Sint Elizabethsvloed

Het dorp ontstond tijdens de herbedijking van Dirksland na de Sint-Elizabethsvloed van 1421. Dijken die Dirksland eeuwenlang scheidt van de zee. Een zee die al meer dan zestig jaar geen zee meer is maar een natuurgebied met slikken, gorzen, water- en roofvogels, lange grasdijken, Fjordenpaarden, Schotse Hooglanders en oneindige vlaktes. Zoals de Oostvaardersplassen maar dan in Zuid-Holland. Zestig kilometer van Rotterdam. Ik volg de ‘oude’ zeedijken zoals de Molendijk, de Bouwdijk en de Halsdijk en wandel door het natuurgebied De Slikken van Flakkee. Melissant achter mij. Een buizerd boven – en soms naast- mij.

17 juni 2014: Natuurgebied ‘De Slikken van Flakkee’ (foto: René Hoeflaak)

Na de slikken wandel ik nog kilometers lang door de gedroogde grasduinen over de smalle en voormalige zeedijk langs het Gorsingenpad. De spitse kerktoren van Dirksland breekt de horizon. Melissant is nog ver weg. Net als Dirksland. Laat staan Rotterdam. Ik ben nog lang niet thuis. Maar dat geeft helemaal niets. NB: In 1966 is Melissant alsnog opgegaan in de gemeente Dirksland. Dirksland maakt sinds vorig jaar deel uit van de gemeente Goeree-Overflakkee vernoemd naar het gelijknamige Zuid-Hollandse -tot begin negentiende eeuw nog Zeeuwse- eiland.

17 juni 2014: Kilometerslange gras- en voormalige zeedijk tussen De Grevelingen, natuurgebied de Slikken van Flakkee en Dirksland (foto: René Hoeflaak)