De grutto, de nationale vogel van Nederland, wordt al jaren bedreigd. De Klaas Engelbrechtspolder bij Schipluiden tracht het leven van de grutto al jaren aantrekkelijk en aangenamer te maken. Het gebied is te herkennen aan zogenaamde gruttopalen.  

Klaas Engelbrechtpolder

De grutto werd in 2015 uitgeroepen tot nationale vogel van Nederland. Zoals de arend in Amerika Het voortbestaan van deze weidevogel staat al jaren op het spel. In de jaren zestig telde Nederland nog zo´n 260 duizend grutto´s. Nu zijn dat er nog maar 50 duizend. In 2003 startte de campagne Nederland Gruttoland om de daling van het aantal grutto´s tegen te gaan en werd de Nationale Gruttoprijs ingesteld voor gebieden en boeren die zich inzetten voor het behoud en terugkeer van de grutto.

Deze week wandelde ik langs de Klaas Engelbrechtspolder bij Schipluiden, vernoemd naar een schout uit de 16e eeuw en een van de gebieden die de prijs ooit won. Ik schrijf bewust ´langs´, want tijdens het broedseizoen is de polder voor wandelaars uiteraard en terecht gesloten. Het weidegebied is een zogenaamd weidevogel kerngebied, waar een pact van vijf organisaties zoals Natuurmonumenten en vrijwilligersorganisaties de handen ineenslaan om de grutto weer terug te doen keren.

Kruidenrijk gras en mozaïek beheer

Dat doen ze met een aantal maatregelen zoals het zaaien van kruidenrijk gras, greppels laten vol lopen met water en mozaïek beheer, dat wil zeggen percelen met kort gras af te wisselen met percelen met lang gras. Want grutto´s houden van afwisseling. De grutto ´vriendelijke´ gebieden zijn te herkennen aan zogenaamde gruttopalen. Eerder schreef ik over voormalige schandpalen. Naast oplaadpalen, seinpalen en flitspalen, zijn er in Nederland dus blijkbaar ook gruttopalen. Zoals daar in de Klaas Engelbrechtpolder, bij Schipluiden.