Moerasbossen rooien, ruige en dichte bebossing en struiken verwijderen, sloten graven en modder en grond aan de kant scheppen om kades en dijken te kunnen maken. Er was geen andere oplossing, zo’n duizend jaar geleden in het oevergebied langs de rivier de Oude Rijn bij Alphen aan den Rijn. Al eeuwenlang stroomde de rivier buiten haar oevers in het voormalige grensgebied van het Romeinse Rijk. De Romeinen kampten duizend jaar eerder -rondom het begin van de jaartelling en eerder- al met steeds weer  terugkerend wateroverlast.

Alphen aan den Rijn, 19 september 2013: Kruiskade (foto: René Hoeflaak)

IJzeren ploeg en paardenspan

Het moest nu maar eens gebeuren. Want plunderingen, oorlogen en hongersnood leken immers langzaam maar zeker verleden tijd. De huidige tijd was er klaar voor. Net als de techniek. Houten ploegen maakten plaats voor ijzeren ploegen en paardenspannen vervingen ossenspannen.  En zo ontstond dus ook de Kruiskade in het weilandgebied tussen Alphen aan den Rijn en Hazerswoude. Midden in het Groene Hart. Sinds 1990 in eigendom van Staatsbosbeheer.  Eigenlijk is er niet veel veranderd in  die duizend jaar. En zo verlaat ik dus op een bewolkte septemberdag in 2013 via het Weteringpad Alphen aan den Rijn en wandel ik onder de snelweg N11 door richting en over de bijna duizend jaar oude Kruiskade. Sinds 1990 in eigendom van Staatsbosbeheer. Even groen als toen, net zo bebost als toen, net zo blubberig als toen, net zo stil als toen, met struiken net als toen, het uitzicht net als toen en net als toen 1.300 meter lang en eindigend bij Spookverlaat. Een uniek, vogelrijk en authentiek stukje natuur in Nederland.

Alphen aan den Rijn, 19 september 2013: Kruiskade (foto: René Hoeflaak)