Twee stormen deze week. Twee maanden geleden wandelde ik op Schouwen Duiveland door Serooskerke op weg naar natuurgebied Schelphoek. Plekken die nog altijd herinneren aan de storm en de watersnoodramp van 1 februari 1953.
Neem de Hervormde Kerk midden in het dorp, gelegen aan het Dorpsplein. De kerk werd geopend in 1575 en is een van de drie Rijksmonumenten van het nog geen driehonderd inwoners tellende dorpje.
15 slachtoffers in Serooskerke
Voor de kerk staat een monument met daarop de 15 namen van de slachtoffers van de watersnoodramp, in die tijd bijna tien procent van de totale bevolking. Op het monument staan onder meer de namen van vijf slachtoffers met de achternaam Simons.
Rampenfonds
Ook de kerk werd zwaar beschadigd. De restauratie duurde tot eind vorige eeuw. De toren uit 1425 werd rechtgezet en in juli 1958 werd een nieuw orgel in gebruik genomen, mede betaald uit het Rampenfonds. En omdat de stuclaag van de muren door het zoute water regelmatig verbrokkelde werd de binnenzijde van de muren in 1997 grondig gerestaureerd.
De dijk brak door bij het buurtschap Schelphoek, dat nu een natuurgebied is. En een prachtig wandelgebied.
Categorieën:Stad en land