Londen staat vol met standbeelden, borstbeelden en plaquettes van en over namen en gebeurtenissen die je verleiden tot een bezoekje aan Wikipedia of Google. Vrijwel iedere straat of park levert wel een blogverhaal op. Ik neem je mee naar Tooley Street, aan de voet van de Tower Bridge. Daar zag ik vorige maand het borstbeeld van Ernest Bevin. Maar wie was Ernest Bevin?
Ernest Bevin werd geboren op 9 maart 1881 en was een van de bekendste en daarmee machtigste Britse vakbondsleiders van de vorige eeuw. Daarnaast was hij zowel tijdens en na de Tweede Wereldoorlog minister. Van Arbeid en Dienstplicht en later, na de oorlog, minister van Buitenlandse Zaken.
Staking 1926
Net als vele andere helden en grootheden uit de geschiedenis kwam Bevin van ver. In letterlijke zin dan. Hij groeide op in een arm gezin, maakte zijn school niet af en ging op zijn 11e werken. Op 24 jarige leeftijd werd hij secretaris van de Bristol Right to Work Committee. Hij vervulde daarna nog diverse rollen in vakbonden en aan het einde van de Eerste Wereldoorlog was hij de hoogste man van de Dockers Union, een van grootste vakbonden in die tijd. Onder zijn leiding werden diverse vakbonden samengevoegd tot Transport and General Workers’ Union (TGWU), de grootste vakbond ter wereld met meer dan 300 duizend leden. 19 jaar lang – tussen 1921 en 1940- voerde Bevin deze bond aan.
Bevin was in 1926 het gezicht van een van de grootste algemene en landelijke stakingen van Engeland in de vorige eeuw waarbij drie miljoen Britse arbeiders negen dagen lang het werk neerlegden.
Verdrag van Brussel
In de jaren dertig was Bevin een groot voorstander van het opvoeren van defensie uitgaven om weerstand te kunnen bieden aan de dreiging van nazi Duitsland en het fascistische Italië. Hij was minister van Arbeid en Dienstplicht in het oorlogskabinet van Winston Churchill en direct na de oorlog Minister van Buitenlandse zaken. In die hoedanigheid was hij ook een van de grondleggers van het Verdrag van Brussel, een door Groot-Brittannië, Luxemburg, Nederland, België en Frankrijk ondertekende alliantie, als voorloper van de NAVO.
Colombo Plan
In 1951 werd Bevin ziek. Op zijn 70e verjaardag trad hij af als minister van Buitenlandse Zaken. Enkele weken nadat hij het initiatief en startsein had gegeven voor het Colombo Plan, een samenwerkingsverband tussen uiteindelijk 28 landen met als doel om de welvaart in Zuid en Zuid-Oost Azie te versterken. Ernest Bevin overleed op 14 april 1951 in Londen.
Lees hier mijn andere verhalen uit Londen.
Categorieën:Stad en land
renehoeflaak.com 