België-Nederland/Eijsden-Voerstreek

Station Eijsden in Zuid-Limburg is het meest zuidelijk
gelegen treinstation van Nederland. Als ik op het station uit de trein stap voor
een lange wandeling over en langs de Nederlands-Belgische land- en taalgrenzen
kijk ik nog eens goed om mij heen. “Dus hier stapte Keizer Wilhelm II van Duitsland uit de trein” bevestig ik aan mijzelf.

10 november 1918: Keizer Wilhelm II arriveert op station Eijsden in Zuid-Limburg (bron foto: Wikipedia, Bundes Archiv)

10 november 1918: Keizer Wilhelm II arriveert op station Eijsden in Zuid-Limburg (bron foto: Wikipedia, Bundes Archiv)

Keizer Wilhelm II

Het station van Eijsden was begin november 1918 wereldnieuws. Vóór de Nederland-Belgische grens – op een kilometer afstand van het treinstation- wachtte Keizer Wilhelm II van Duitsland twee dagen lang op een definitief akkoord op zijn verzoek voor asiel in het neutrale Nederland. In zowel Duitsland als België werd het hem te heet onder de voeten. Nadat Koningin Wilhelmina haar definitieve akkoord had gegeven stapte de 59-jarige Keizer op 10 november 1918 op Station Eijsden uit de trein. Hij woonde tot aan zijn overlijden in 1941 in Nederland.

Kapelaan Odekerke

Een kwartier later ben ik de Keizer echter al lang weer vergeten. Want slechts enkele straten van het station wandel ik al over landpaden en klinkerwegen, door kasteelpoorten, langs glooiende akkervelden en het riviertje De Voer en verwacht ik ieder moment mijn pad te kruisen met de fietsende kapelaan Erik Odekerke en diens Engelbewaarder.

10 december 2013: Grenspad tussen Eijsden, Nederland en Moelingen, België (foto: René Hoeflaak)

10 december 2013: Grenspad tussen Eijsden, Nederland en Moelingen, België (foto: René Hoeflaak)

Eijsden was immers in de jaren zeventig het decor televisieserie Dagboek van een Herdershond. Maar ook de
Kapelaan vergeet ik snel. Want na een volgend  akkerveld ben ik zo maar in België. Die conclusie trek ik bij het zien van een tweetalig wit straatnaambord Bijstraat/Rue  de la Bise, een straatje aan de rand van het dorpje  Moelingen. Of is het Mouland? Een kwestie van  taal. Maar hier in de Voerstreek ligt dat toch anders. Moelingen is het geboortedorp  van Léon Semmeling, 35-voudig international van het Belgische nationale voetbalteam en voormalig aanvoerder van Standard Luik. Rechtsbuiten Semmeling speelde tussen 1959 en 1974 maar liefst 449 keer voor het eerste elftal van de club uit  Luik. Wellicht had ik hem getroffen aan de bar van Brasserie de Berwien in het  hartje van het dorpje maar het vooruitzicht van het valse plat van de heuvels even verderop en de gedachte aan een modderig wandelpad langs een daaropvolgend spoorravijn, staan een bezoek aan de brasserie en een mogelijke ontmoeting met Semmeling in de weg. Een goede beslissing. Want een uur lang ‘kluun’ ik  over modderige en daardoor gladde paden over lichthellende weilanden en langs het spoorravijn richting het volgende dorpje Berneau.

Belgie, Berneau, 10 december 2013: Spoorbrug (foto: René Hoeflaak)

Belgie, Berneau, 10 december 2013: Spoorbrug (foto: René Hoeflaak)

Berneau

Het dorp telt nog geen zevenhonderd inwoners en werd in 1914 door de Duitsers platgebrand. Bij het oorlogsmonument ter nagedachtenis aan de slachtoffers en de vermoorde burgemeester Walthère Bruyère keert Keizer Wilhelm II na bijna drie uur weer terug in mijn gedachten. Bij de Reu de Warsage verlaat ik Berneau.

België, Berneau: Oorlogsmonument Eerste Wereldoorlog (foto: René Hoeflaak)

België, Berneau: Oorlogsmonument Eerste Wereldoorlog (foto: René Hoeflaak)

Over een stil, verlaten en ook weer modderig graspad langs de volgende serie
akkervelden zet ik koers naar de volgende mijlpaal, het dorpje ’s Gravenmoeren/Fouron-le-Comte . Op een boomstronk langs de rand van een boomgaard stil ik mijn trek, les ik mijn
dorst en houden twee buizerds het luchtruim boven mij veilig. Wat kan het leven
mooi zijn. Aangesterkt begin ik aan de terugkeer naar Nederland.

België, 's Gravenmoeren. Kruising enkele honderden meters voor de grens met Nederland (foto: René Hoeflaak)

België, ’s Gravenmoeren. Kruising enkele honderden meters voor de grens met Nederland (foto: René Hoeflaak)

Mariadorp

Na een eenvoudig  klimmetje passeer ik op een boomgaard pad grenspaal 29 . Een model grenspaal. Een grenspaal zoals een grenspaal moet zijn.  Terug in Nederland daal ik verder af door het Mescher Plukbos richting Mariadorp. Station Eijsden is dan nog maar een eitje. Wachtend op de trein naar Maastricht lees ik het overlijdensbericht van Kees Brusse, de man achter de stem van de Engelbewaarder van Kapelaan Odekerke. Hoe moet zo zijn vandaag.

10 december 2013, Grens België-Nederland: Grenspaal 29 uit 1843 (foto: René Hoeflaak)

10 december 2013, Grens België-Nederland: Grenspaal 29 uit 1843 (foto: René Hoeflaak)

3 replies

  1. Op je route zijn talloze bronnen (drinkbaar), Waterkers gezien? Zwarte varkens en roofvogels. Er is de kroeg De Wandelaar, uniek omdat je zelf soep kan opscheppen als je honger hebt enz enz. Waarom ik dit schrijf, nu, ik heb er vrienden wonen, kom er vaak en het is leuk van een logger te lezen hoe hij er naar kijkt. Sukses

    Like

  2. wat een mooi verslag van uw wandeling. vanmiddag troonde mijn zoon mij mee naar eijsden naar het eetcafe daar aan het water. ik verbaasde me over de geweldige schoonheid van het landschap en het mooie dorpje eysden. toen dacht ik aan Dagboek van een herdershond. wat het u die serie waar wij thuis zo van genoten hebben mooi verweven in uw verslag. vr.gr. van marieke uit tilburg.

    Like

Geef een reactie

Gelieve met een van deze methodes in te loggen om je reactie te plaatsen:

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s