1 juli 2014: Vogelkijkhut in natuurgebied de Zouweboezem tussen Sluis en Meerkerk (foto: René Hoeflaak)

’s Winters in een tropisch kustgebied van West-Afrika. In de zomer dobberen op een plas aan rand van de Alblasserwaard of aan de Zeeuwse kust en af en toe een visje pikken. Honderd jaar geleden de gewoonste zaak van de wereld. Met duizenden tegelijk. In de jaren vijftig werd een langdurig zomerverblijf in Nederland minder aantrekkelijk. De klad zat er in. In 2014 heeft ons land nog slecht de formule-1 status. Eén overnachting en dan weer verder. Maar dat geldt niet overal. Neem de Alblasserwaard. Want net als honderd jaar geleden zijn natuurgebieden Zouweboezem en De Boezem bij Meerkerk voor de zwarte stern nog steeds de ideale zomercampings. Vooral De Boezem, een moerassig natuurgebied dat begint op nog geen vijf meter afstand van de vangrail langs de A27.

De Boezem

Op het informatiebord wordt de spanning al vast opgevoerd.  Ik lees over de ‘rode lijst’ van zeldzame en bedreigde vogels die broeden in het moerasgebied . ‘Een van de meest opvallende vogels is de zwarte stern. Deze vogel bouwt zijn nest op drijvende planteneilandjes’ aldus het bord. Na een avontuurlijk en netelig half uurtje over de Molenkade maak ik een haakse bocht naar de Zouwenkade. Een grasdijk die eindigt bij een vogelkijkhut.

1 juli 2014: West-Alblasserwaard: natuurgebied De Boezem (foto: René Hoeflaak)

En weer lees ik over de ‘rode’ lijst en weer is de zwarte stern de meest opvallende vogel. Maar de zwarte stern wil graag drijven en dus volg ik een vlonderpad door het moeras van De Boezem. Na vijf minuten sta ik voor een kijkscherm met uitzicht over een plas met waterlelies en zoek ik naar de zwarte stern. Volgens  mijn vogel app en google app – altijd handig onderweg– te herkennen aan een plompe stem, een zwart lichaam, grijze vleugels en een korte staart. Vliegend op een ‘luie’ manier en 22 tot 24 centimeter groot. Ik hoor vogels, zie vogels. Met lange staarten en korte staarten. Zwart, grijs en wit. Vogels van de ‘rode’ lijst. Vast en zeker. Maar een plompe stem? En lui? Waar en wie is de zwarte stern? En hoe klinkt een plompe stem eigenlijk? Tien minuten later, enkele honderden meter verderop waag ik een tweede poging. Op een steiger aan de andere kant van de plas. En ja. Op luie wijze vliegen 23 centimeter lange zwart/grijze vogels met zwarte snavels langs, achter en voor mij. Duikend naar de drijvende nestjes op de waterlelies in het midden van het water. En met plompe stemmen. Net als op mijn vogel app en net als honderd jaar geleden. Plomper kan bijna niet. Mijn dag kan niet meer stuk. De plompe stem van de zwarte stern zal ik niet meer vergeten.

Vlonderpad in moerasgebied De Boezem bij Sluis en Meerkerk (foto: René Hoeflaak)