Kockengen en Kamerik
Bij het station van Breukelen stap ik in een buurtbus naar Kockengen, het Luilekkerland van de provincie Utrecht. Zes bochten later sta ik ineens bij het Kortjaksepad.
Bij het station van Breukelen stap ik in een buurtbus naar Kockengen, het Luilekkerland van de provincie Utrecht. Zes bochten later sta ik ineens bij het Kortjaksepad.
Voor het boeren schepijs ben ik te vroeg. Voor de molens te laat. Bij IJsclub ‘Nooit gedacht’ verruil ik Utrecht voor Zuid-Holland. Even daarvoor lees ik over een Dordtse bende in de straten van Haastrecht. Toen Haastrecht nog een stad was. Of niet?
Duizenden NRC lezers volgden in 2012 de columns van schrijver Raoul de Jong over zijn wandeltocht van Rotterdam naar Marseille. In november verscheen over die wandeltocht zijn boek ‘De grootsheid van het al’. Vorige week sprak ik met Raoul over zijn ervaringen, levenslessen, geluk, zijn plannen en mogelijk volgende bestemming, Suriname.
De bewoonde wereld achter mij. Het donkere Hendriksbos voor mij. Ik sta oog in oog met een ree. Welkom in de Nederlandse jungle! Vroeger zag je vanaf de zandheuvel de Zuiderzee. Nu zie ik…..het station.
Een boerderij met boer aan de rand van het Zeeuwse gehucht Vlake. Het eerste teken van mensenleven aan de rand van het niemandsland van de Yerseke Moer, het grootste en meest authentieke natuurgebied van Zeeland. Maar het zijn de strandlopers die vooral mijn aandacht trekken. Maar welke strandloper?
Van wolven heb ik niets meer te vrezen als ik aan de rand van Wolvega. Van honden des te meer. Grommend en blaffend begeleiden de Friese honden mij van weiland naar weiland. Langs een weiland bij Oldeholtpade heeft een wandelaar zijn grommende bouvier nauwelijks onder controle “Hij is niet zo mak” aldus de Friese wandelaar. Enigszins opgelucht en bevrijd verruil ik de weilanden voor de moerassen in de Lendevallei.
Door de Fluwelenbroekstraat over de Olof Palmebrug richting de Binnenbanddijk richting het verdronken land. Dat kan alleen in en bij het West-Brabantse Bergen op Zoom.
Net als monnik Wyart 133 jaar geleden verken ik het Brabantse land. Bij de trappistenbrug onder Tilburg overbrug ik niet alleen het Wilhelminakanaal uit 1919 maar ook twee eeuwwisselingen.
32 jaar na de vrijlating van zeehond Moby Dick in open zee begin ik bij de Duivelsbrug in het zuiden van Breda aan een wandeling langs de Mark, door het natuurgebied De Blauw Kamer en in het Mastbos. Ver van zee….
Coevorden, een stad in het zuidoosten van Drenthe, met een theater, een Ierse Pub, een centraal plein, een gezellig Grand Café, een HEMA, een watertoren, een station, enkele standbeelden, een oud pakhuis en een kasteel. Maar ook de geboorteplaats van helden en gevallen helden.
Duizend jaar geleden ontstond de Kruiskade in het weilandgebied tussen Alphen aan den Rijn en Hazerswoude. Midden in het Groene Hart. De kade is sindsdien niet veel veranderd. Een uniek, vogelrijk en authentiek stukje natuur en wandelpad in Nederland.
De naam Pisa in combinatie met een scheven toren. Dan denk je aan espresso, limoncello, scallopine en tiramisu. Maar na een wandeling langs het riviertje De Linge voeg ik ook het dorpje Acquoy aan dit aanlokkelijke rijtje toe. Want ook het Gelderse Acquoy heeft haar eigen scheve toren. Net als Pisa, 1.303 kilometer verderop.
Vandaag zeventig jaar geleden vliegt de Amerikaanse piloot Robert E. Stover richting Nederland. Rond half elf in de ochtend gaat het boven Dordrecht mis en slaat het noodlot toe. Bijna zeventig jaar later wandel ik langs een wrakstuk van zijn vliegtuig en sta ik stil bij zijn verhaal…..
Op de Schoenlappersweg bij buurtschap Hell geniet ik op een boomstronk van een broodje kaas en de stilte en ongereptheid van de Kruishaarse Heide. Wat wil een mens nog meer??
De ezel is het meest gangbare vervoermiddel in de Medina. van Fes. Zonder mijn fantasie op de proef te stellen wandelen we urenlang door de Middeleeuwen. We maken er zelfs deel van uit.
Bij de Albert Schweitzerdreef verlaat ik de Utrechtse wijk Overvecht. Enkele bochtjes naar links en rechts later sta ik voor Fort Ruigenhoek, één van de 60 negentiende eeuwse verdedigingsforten langs de Nieuwe Hollandse Waterlinie en eigendom van Staatsbosbeheer. De forten van de 85 kilometer lange Nieuwe Hollandse Waterlinie zijn eigenlijk nooit echt op de proef gesteld.
In omgekeerde richting van de Engelsen loop ik langs de Zuid-Willemsvaart van Weert naar Boshoven. Na een standbeeld en een monument is maak ik nu pas op de plaats bij de Sint Odakapel. Terug aan de andere kant van Zuid-Willemsvaart vervolg ik mijn pad over de vlonders van de moerassen in natuurgebied IJzeren Man
Eerder deze week; “ Misschien ga ik het een keer doen, maar het is niet mijn ding en ik weet zeker dat ik niet enthousiast zal worden“. Een citaat uit mijn […]
Goed en slecht nieuws vanuit de Haagse duinen. Verdrietig en blij nieuws. Ik begin met het slechte nieuws. De Haagse media berichtten vorige week over het bezoek van de boswachter van het […]
Donderdag betrad ik niet ver van Station Utrecht Terwijde het Máximapark en zag ik de eerste serie perogolamuren met eigen ogen. De kale muren staan er wat onwennig bij. Net als ik. Doorgaans ben ik honderd jaar te laat, maar dit keer ben ik honderd jaar te vroeg.
Eerder deze week stond ik in de achtertuin van Paleis Soestdijk oog in oog met een kleine kudde Charalois koeien. De runderen staan bekend om hun sterke maag. Ze zijn ingehuurd om de wildgroei van de struikgewassen in De Stulp in bedwang te houden. Even verderop ligt het Nonnenveld en staat de Naald van Waterloo……
1 maart 2013: het voetstappenpad begint bij het treinstation van Hollandsche Rading. Het pad is in 1938 aangelegd om ‘door boschen en heide te zwerven’. Als een jager zwerf en loer […]
Johan Rudolph Thorbecke, grondlegger van de Nederlandse democratie in 1848. Daarnaast aanjager van de Wet op het Middelbaar Onderwijs, de Wet op het Artsexamen, de aanleg van het Noordzeekanaal en de Rotterdamse Waterweg. Maar ook […]
Voor de lekkerste bitterballen van Amsterdam moet je naar café ‘Luxembourg’ zo oordeelde Het Parool vorig jaar. Wie in New York lekkere tapas wil eten, verwijs ik graag naar Tapas Bar ‘Amsterdam’. Restaurant ‘Stockholm’ […]
Vanuit Antwerpen met de koets en in Oudenbosch overstappen op het veer naar Dordrecht. In de Middeleeuwen de gewoonste zaak van de wereld voor doorreizigers van Brabant naar Holland. Gisteren stapte ik in het Noord-Brabantse Oudenbosch […]