Land van Altena
Land van Altena: In Giessen lees ik op een velletje papier bij enkele blokken beton dat ‘getracht zal worden tot restauratie van de blokken over te gaan’ De blokken zijn nooit gebruikt waarvoor ze bestemd waren. Gelukkig maar.
Schuinesloot
Wandelen op de Schuineslootweg in Schuinesloot. Het overkomt je. Voor de gemiddelde Schuinesloter wellicht een alledaagse ervaring maar voor mij verre van dat.
Lalinde
Niet eens zo lang geleden: alleen al bij het zien van de stroomversnelling van de beneden gelegen rivier de Dordogne deden de schippers bij het falais St. Front een schietgebedje. […]
Leersum
Op de Donderberg bij Leersum negeren we een pad naar rechts met aan het einde een toren. Daar heb ik spijt van. Want de toren is niet zomaar een toren.
Zandvoort: Courage en Williamson
Vlak voor de start van de ’30 van Zandvoort’ wandelroute sta ik stil bij een monument van Courage en Williamson. Beide Britse autocoureurs verongelukten in de jaren zeventig op het naastgelegen circuit.
Sint-Annaland
Zeeland, Sint-Annaland. Bij het meisjesweeshuis steken we de weg over naar het Schemerspad richting de Voorstraat. De scheve trapgevel van huisnummer 38 verraadt historie en vertraagt onze gang richting de Zeeuwse zeedijk.
Codetaal in Nieuwerkerk aan den IJssel
Esse.Gans= en Blaardorp en Scheve Overweg. Codetaal voor wandelaars op eenzame diepte? Taal die richting geeft. U leest later maar snel waarom.
Rotterdam: man in het water
Aan het einde van een Rotterdamse singel staat een man tot aan zijn enkels in het water. Een aardige kerel, lijkt mij. Maar na weken weet ik het pas zeker en denk ik hem te kennen. Toch weet je het maar nooit…
Rotterdam: de Tovertunnel
Tijdreizen. Het is mogelijk. In Rotterdam. In een tunnel. Over een afstand van –wat zal het zijn- vijfentwintig meter. Zestien jaar per meter. Het is gratis en je blijft met beide benen op de grond. Het tempo bepaal je zelf.
Rotterdam: Piet Heynstraat 6
Na driehonderd jaar de eerste steenlegging van je geboortehuis. Dat overkwam zeeheld Piet Heyn. In Delfshaven in Rotterdam. Dankzij een timmerman en zijn zoon.
Zierikzee
Via de smalle straatjes van Zierikzee richting de dijk langs de Oosterschelde vervolgens richting Kerkwerve en over de dijk naar Schuddebeurs weer terug naar Zierikzee. Een prima omgeving om je zintuigen te testen. Ik hoor, ruik, voel en zie……
Het Blauwe Huis
Vorige maand bezocht ik het Blauwe Huis, een door Turkse militairen bewaakte villa in de bossen bij Mavi Kosk in Noord-Cyprus. De villa staat voor geheimzinnigheid en rookgordijnen. Alles is geheim. Het lijkt alsof ik een middagje mee draai op de set van de James Bondfilm Thunderball
Eiland Putten
Op een kwartiertje lopen van de metro in Spijkenisse sta ik aan de rand van een uitgestrekte polder met uitgestrekte weilanden en aanlokkelijke wandelpaden. Na drie uur wandelen in de zon zie ik in Geervliet Cornelis de Witt op straat lopen. Dan is het dus tijd om de schaduw op te zoeken.
Oss
Oss uit. Altijd lastig. Want eigenlijk weet ik niet wat ik van Oss moet denken. Oss is niet te plaatsen.
Melissant
De dijken bij Melissant scheiden Dirksland al eeuwenlang van de zee. Een zee die geen zee meer is maar een fraai natuurgebied met lange eindeloze zeedijken.
De Krim en Elim
Bij De Krim denk je aan Florence Nightingale, Poetin, Jalta en de Zwarte Zee. Maar niet aan autobedrijf Snippe of camping de Bourgondiër. En al helemaal niet aan straten met oranje vlaggetjes. In De Krim hebben we eigenlijk niets te zoeken. Verderop, op het terras van café de Casteleyn in Elim maken we kennis met het echte oaseleven. Een verhaal over twee dorpen.
Bodegraven en Zwammerdam
Watertoren De Meije, beter bekend als Pietje Potlood is al meer dan tachtig jaar een markeerpunt in de horizon van de uitgestrekte polders rondom Bodegraven. Op de Zwammerdamse brug kijk ik terug. Op de dag, naar de gesloten ijsbaan en naar Pietje. Maar zelfs Pietje is niet meer te zien.
25 mei 1944
De komende nacht is het zeventig jaar geleden dat een Engelse bommenwerper tijdens een luchtgevecht met de Duitsers boven Werkendam neerstortte in een polder bij Hank. Pas in 2005 werden de lichamen geborgen. ‘Tony had een slecht voorgevoel’ aldus de schoonzus van één van de bemanningsleden.
Baarle-Nassau
Vanuit België drijven zwarte en brekende wolken ons land binnen. Hagelstenen kletteren op het wegdek. Spannend is een beter woord. Eigenlijk is het niet leuk meer. De bliksem zoekt zijn grenzeloze weg in de weilanden om mij heen. Vluchten kan niet meer. Schuilen al helemaal niet. Maar dan….
Hank
De saaiheid van de Killeweg bij Hank wordt onderbroken door een doodlopende weg met de naam Boerenverdriet. Maar van waar het verdriet?
Sint Philipsland
Flupland, zo noemen de Zeeuwen ‘hun’ dorp, schiereiland en polder Sint-Philipsland. Wandelen over de dijken rondom het schiereiland verbreedt je horizon en brengt je verder. Doe er je voordeel mee….
Goudriaan en Pinkeveer
Een verzameling Mercedeswrakken herinneren aan de periode van voor de gemeentelijke herindeling in 1986. Herinneringen die verbleken bij het veerhuis van Pinkeveer.
Lisse en Hillegom
Tussen Hillegom en Lisse lijkt er maar één richting. De richting van de Zwartelaan, de Loosterweg Noord en de Stationsweg in Lisse. Daar waar bloemenvelden overgaan in blikken weilanden. Eén sloot scheidt de wereld van rood en groen. Maar je moet dan wel een ander pad kiezen.
Lage Zwaluwe, Hoge Zwaluwe en Blauwe Sluis
‘Wie is Dirk de Bots?” vraag ik mij af. Want als een dijk jouw naam draagt, dan ben je niet zo maar iemand. Toch? Goedgehumeurd wandel ik verder van Lage Zwaluwe naar Hooge Zwaluwe en Blauwe Sluis.
Noordwijk en Katwijk
Het voorjaar lijkt nog ver weg als ik door de straten van Katwijk loop. Maar dat verandert onverwacht op de terugweg naar Noordwijk. Maar niet door de doorbrekende zon…
Rene Hoeflaak 