Rotterdam, december 2014: Tovertunnel, ingang Aelbrechtskolk (foto: René Hoeflaak)

14 december 2014: tijdreizen. Het is mogelijk. In Rotterdam. In een tunnel. Over een afstand van –wat zal het zijn- vijfentwintig meter. Zestien jaar per meter.  Het is gratis en je blijft met beide benen op de grond. Het tempo bepaal je zelf. Net als het moment. Ik heb geen flauw idee waarom ik de tijdreis  nu pas maak. Ik wist eerlijk gezegd ook niet dat het mogelijk was. En zeker niet zo dichtbij.

Ontploffing olievat

De tunnel heeft de aandacht van de burgemeester  van Rotterdam en de politiecommissaris, aldus persberichten in 2011. Er ontplofte al eens een olievat. Sommigen noemden het een granaat.  Er schijnen soms dingen te  gebeuren die het daglicht niet kunnen verdragen.  Maar waar niet? De tunnel haalt agenda’s van commissies .Tunnel is eigenlijk een te groot woord. Het is meer een steeg. Niet voor niets heet de tunnel officieel de Wijdesteeg.Sinds midden jaren negentig beter bekend als de Tovertunnel, door een muurschilderproject van kunstenares Willy van der Linden.

De Reus en Aboutaleb

Rotterdam, Piet Heynbrug met links de ingang van de Aelbrechtskolk (foto: René Hoeflaak)

De tunnel verbindt de Aelbrechtskolk met de Schans en de wijken Delfshaven en Bospolder maar vooral de zeventiende met de eenentwintigste eeuw.

Een wandelingetje vanaf de Piet Heynbrug, over de Aelbrechtskolk en door de Tovertunnel naar De Schans is een wandeling van Cornelis de Witt naar Jeanine Hennis-Plasschaert, van Johan de Witt naar Mark Rutte, van Abraham de Reus naar Ahmed Aboutaleb, van molens naar belwinkels, van botters naar APK keuringstations zonder afspraak, van jeneverhuizen naar koffiehuizen, van trapgevels naar dichtgetimmerde gevels, van kerken naar moskeeën en van Piet Heyn naar André van Duin. Vier eeuwen in één minuut, dat is de Tovertunnel.

Rotterdam: Tovertunnel uitgang zijde De Schans (foto: René Hoeflaak)