Sint-Annaland, Bierensstraat 22; meisjeweeshuis uit 1897 (foto: René Hoeflaak)

Vrijdag de 13^e.  Ik neem je mee naar Sint-Annaland, een Zeeuws dorp met nog geen vierduizend inwoners. Vernoemd naar de Heilige Anna. Zelfstandig tot 1972 en nu onderdeel van de gemeente Tholen. Bij het meisjesweeshuis steken we de weg over naar het Schemerspad richting de Voorstraat. We ruiken, ademen en voelen zeelucht. Nog even en we verruilen het historische hart van Sint-Annaland voor de gorzen, slikken en schorren van de Krabbenkreek .

Sint-Annaland, 13 maart 2015: dijk langs de Krabbenkreek ( foto: René Hoeflaak)

Voorstraat 38

De scheve trapgevel van Voorstraat 38 verraadt historie en vertraagt onze gang richting de Zeeuwse zeedijk. Het is het enige woonhuis dat in Sint-Annaland gespaard bleef na de grote dorpsbrand van 23 mei 1692. Dat maakte de bewoners verdacht. Eigenaar Dirk van Noorden verkocht het huis en vluchtte met zijn gezin uit Sint-Annaland. Een eeuw later werd het huis gekocht door burgemeester Elenbaas. Zijn ongehuwde, vrome en mensschuwe kleindochters erfden de woning en bezorgden het pand de bijnaam ‘Nonnekeshuus’ zo lees ik in het jaarverslag 2011 van de Vereniging Hendrick de Keyser. ‘De vensterluiken waren altijd gesloten’ 

Sint-Annaland, Voorstraat 38 (foto: René Hoeflaak)

Herten en de Vierde Dijk 

Maar voor de steltlopers, scholeksters, rotganzen en kluten even verderop is dat allemaal geschiedenis. En voor ons eigenlijk ook. Wij passeren dijkpaal na dijkpaal, beklimmen prikkeldraadhek na prikkeldraadhek, staan oog in oog met een kwartet herten en wisselen graskruinen, grasdijken en schapendijken af met lange en minder lange asfaltpaden zoals de Muiterijweg, de Vierde Dijk en Kort Wegje. Tholen zoals Tholen bedoeld is.

Oude kreek bij de Bosweg bij Sint-Annaland (foto: René Hoeflaak)

Kaart van Tholen met in het groen Sint-Annaland (kaartje: http://www.nl.wikipedia.org)