Hongerwinter
Tijdens de tachtigjarige oorlog was de stad negen maanden lang afgesloten van de buitenwereld. De inwoners van stad verkozen een hongerwinter boven een overgave aan de Spanjaarden. Waarom de Nobelpoort Nobelpoort heet weet eigenlijk niemand. Want de archiefstukken van de poort werden in 1811 door de toenmalige burgemeester van Zierikzee als oud papier verkocht. In de negentiende eeuw mocht er in de winter niet gestoken worden rondom de poort. Want de Nobelpoort was ook een opslagplaats voor kruit. Ontploffingsgevaar!! En 107 zomers lang, tussen 1760 en 1866, was de poort na tien uur ’s avonds gesloten.
Zintuigen
Omlopen dus om in de stad te komen. Dat geldt nu niet voor mij. Onder de poort door ga ik meteen linksaf over een pad met de naam Wandeling, een toepasselijke naam want de Nobelpoort is het begin – en eindpunt van een urenlange wandeling door de smalle straatjes van Zierikzee naar de jachthaven, richting de dijk langs de Oosterschelde vervolgens richting Kerkwerve en over een schapendijk naar Schuddebeurs weer terug naar Zierikzee. Maar vooral een wandeling langs vochtige, drassige, verlaten en vogelrijke plassen en niemandslanden met namen als Kisters inlaag, Suzanne’s inlaag en Cauwers inlaag.Langs dorpen en buurtschappen als Kerkwerve en Schuddebeurs. Een prima omgeving om je zintuigen te testen. Ik hoor, ruik, voel en zie de machtige zee, de stilte, de wind, de geschiedenis en de eeuwige strijd tussen mens en natuur. In vijfenvijftig minuten naar een andere wereld.Categorieën:Stad en land
Prachtig blog.
Ik moet ook maar eens door deze poort gaan lopen.
Vriendelijke groet,
LikeLike