Deze week werden de Nederlands-Germaanse Limes door de UNESCO toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst De Limes is de grenslijn van het voormalige Romeinse Rijk en loopt dwars door Nederland. Wie, zoals ik, veel door Nederland wandelt, passeert regelmatig herkennings- en markeerpunten.

Een maand geleden bijvoorbeeld. In de Utrechtse wijk Kanaleneiland wandelde ik langs het Amsterdam-Rijn Kanaal. Bij de De Meernbrug verruilde ik het pad langs het kanaal voor een fietspad richting de Wijk Oog en Al. Enkele honderden meter verder trok een betonnen paal op een kruispunt mijn aandacht. En terecht.

Trajectum

Terwijl tientallen fietsers achteloos passeerden, draaide en keerde ik een aantal keren om de paal,  liet ik de tekst en vooral de plek goed op mij inwerken en dwaalden mijn gedachten naar het jaar 21 of 121. Ik begaf mij in Trajectum, zoals de Romeinen Utrecht noemden. Het voelde als een bijzondere plek en dat is en was het ook. Ik stond hier namelijk op een bijzondere plek, namelijk de voormalige Romeinse grens. Daar in Kanaleneiland in Trajectum.

Voor de goede orde: de grenspaal staat er geen tweeduizend jaar maar sinds 1997. Toen liet de provincie Utrecht 20 grenspalen plaatsen ter gelegenheid van het 1950 jarig bestaan van de Limes.

Katwijk, Utrecht, Nijmegen

Vijfhonderd jaar was De Limes in het huidige Nederland de grenslijn tussen het Romeinse en het Germaanse Rijk. De grens van zand en kiezelstenen liep dwars door Nederland, pakweg van Katwijk, Utrecht naar Nijmegen. Langs de grens stonden forten en wachttorens. Tien jaar geleden wandelde ik al eens bij Houten langs een replica van een voormalige Romeinse wachttoren. Lees hier mijn blog van destijds.

Als we niet naar Rome kunnen, komt Rome wel naar je toe, deze zomers.