By René Hoeflaak on 4 september 2020 ( Plaats een reactie )

Schellinkhout

Ik neem je mee naar Schellinkhout. Een dorpje met nog geen duizend inwoners even ten oosten van Hoorn. Ooit verwarde ik het dorpje met Schellingwoude met als gevolg dat Google mij niet naar de Dorpsstraat in Schellinkhout loodste maar naar die van Schellingwoude, een stadsdeel in Amsterdam Noord. Maar dat was ooit. Ik weet nu beter.

Terug naar de Dorpsstraat in Schellinkhout en ooit. Want ooit past bij Schellinkhout. Het dorpje verkreeg in 1402 al stadsrechten en in 1542 was de zee bij Schellinkhout het episch centrum van een ware zeeslag met de Hoornse vloot. In juli 1765 begon aan de Dorpsstraat de bouw van een nieuw raadhuis ter vervanging van het ‘oude’ raadhuis. Op 23 juli om precies te zijn, volgens de tekst aan de gevel Het gebouw deed tevens dienst als waaggebouw en zoals in zoveel oude raadhuizen was er onder in het gebouw een cachot.

K.G. Mott

Nu is het een bibliotheek en rondom de 14e eeuwse Martinuskerk – sinds 2014 eigendom van de non profit organisatie Boei – achter het raadhuis is een begraafplaats met onder meer enkele oorlogsgraven van twee gesneuvelde Engelse soldaten uit de tweede wereldoorlog van wie slechts van een soldaat de naam bekend is, air navigator K.G. Mott, slechts 20 jaar oud. Zijn ouders hadden geen geld om naar Nederland te reizen en het graf van hun zoon te bezoeken, zo lees ik op een site over de geschiedenis van Schellinkhout. In 1980 bezocht een nichtje het graf van haar oom. En ik 40 jaar later. Daar aan de Dorpsstraat in Schellinkhout.