Charles Leopold Bell, wie kent hem niet? Ik in ieder geval niet. Althans niet goed genoeg. Graag zou ik hem beter leren kennen. Maar vooralsnog zit dat er niet in.

26 november 2019, Cole Bay, Sint-Maarten, Nederlandse-Antillen (foto: René Hoeflaak)

Vanaf zijn landgoed in de Cole Bay op het Nederlands Caraïbische eiland Sint-Maarten geniet hij – dat wil zeggen standbeeld- al jaren vanaf zijn heerlijke luie stoel van het uitzicht over de Simpson Bay en bij helder weer op het eiland Saba. Zwijgend. Onverstoorbaar. Waakzaam. En trots op het naar hem genoemde uitkijkpunt, Bell’s Lookout Point, even verderop. Op zijn landgoed. Twee jaar geleden voorzien van steen, mast en vlag. Een prachtige plek om zoals ik, enkele weken geleden, te genieten van het uitzicht en de zwoele zeewind.

26 november 2019: Cole Bay, Sint-Maarten, Nederlands-Antillen (foto: René Hoeflaak)

Cole Bay en Henegouwerplein

Er zijn maar weinig mensen met een standbeeld over wie weinig tot niets digitaal- via GOOGLE-  is terug te vinden. Jaren geleden overkwam het mij met een standbeeld bij een school aan het Henegouwerplein in Rotterdam. Klik hier voor wie het wil lezen. En nu dus op de Cole Bay in Sint-Maarten. Wat scheelt het.

26 november 2019: Simpsonbaai Lagune, nabij Cole Bay, Sint-Maarten, Nederlandse-Antillen (foto: René Hoeflaak)

244 woorden

Ja, er WAS een Charles Leopold Bell School in Sint-Maarten. Maar die is gesloten. En dan houdt het op.

Het uitzicht is er in ieder geval niet minder om en de herinnering is blijvend. Wie meer weet over Charles Leopold Bell weet mij te vinden, hoop ik. Want een standbeeld, een uitkijkpunt, een school en een landgoed met je naam. Dat vraagt om meer dan 244 woorden.

26 november 2019; strand aan het Prinses Juliana Vliegveld, Sint-Maarten, Nederlandse-Antillen (foto: René Hoeflaak)