Den Dolder, dinsdag 28 februari 2012; Hotel Ernst Sillemhoeve, het voormalige koetshuis van Prins Hendrik (foto: René Hoeflaak)

Op de weg naar het verleden speur ik naar mijn toekomst. De blik vooruit. Twee dagen verblijf ik in de Ernst Sillemhoeve aan de Soestdijkerweg in Den Dolder. Daar waar Den Dolder overgaat in Lage Vuursche of andersom. Lage Vuursche is niet alleen het geboortedorp van atlete Fanny Blankers-Koen maar ook het grondgebied van koninklijke landgoederen, paleizen en kastelen als paleis Soestdijk, kasteel Drakestein en villa Ewijckshoeve. De Ernst Sillemhoeve maakte samen met buitenhuis Prins Hendriksoord en villa de Ewijckshoeve deel uit van landgoed De Ewijckshoeve. Rond 1870 kocht Prins Hendrik (de Zeevaarder) het landgoed en verhuisde hij naar villa Ewijckshoeve aan de Soestdijkseweg 12.

Lage Vuursche; Villa Ewijckhoeve, gedurende het eerste levensjaar van koningin Wilhelmina,  het voormalige woonhuis van haar ouders Prins Hendrik en  Koningin Emma. (foto: René Hoeflaak)

Voor zijn opzichter liet hij aan de overkant buitenhuis Prins Hendriksoord bouwen. Naast de villa bouwde hij een koetshuis. Na het overlijden van Hendrik in 1879 woonde zijn broer Koning Willem III nog twee jaar met zijn vrouw Emma en dochtertje Wilhelmina op het landgoed. Het landgoed werd in 1926 opgesplitst. Prins Hendriksoord is nu een herstellingsoord, Villa Ewijckshoeve een trainingscentrum en het voormalige koetshuis is nu hotel Ernst Sillemhoeve. Een “blokje om” Ernst Sillemhoeve is een ommetje door de tijd. Het verleden op mijn netvlies. De toekomst in mijn hoofd.

Lage Vuursche, Prins Hendriksoord (foto: René Hoeflaak)