Oktober 2011: al honderd jaar lang wordt de juiste tijd bepaald in  Greenwich, Engeland. Volgens een artikel in de Volkskrant van gisteren is dat verleden tijd. Mogelijk verschuift de nulmeridiaan binnenkort naar Parijs en spreken we van Paris Mean Time. Een kwestie van tijd. De Internationale Telecom Unie in Geneve heeft namelijk meer vertrouwen in de tijdmeting van de atoomklok in Parijs dan de huidige “Greenwich”meting, gebaseerd op het draaien van de aarde en de stand van de zon.

Schrikkelseconde

De schrikkelseconde zit de Zwitsers en de Fransen dwars. Er zijn Engelsen die spreken van een Frans complot tegen de Engelse tijdmeting, zo staat in het artikel. De Engelse minister van Wetenschap vecht tegen de tijd. Wie aan tijd denkt, denkt aan treinen, dienstregelingen en stations. Tot diep in de vorige eeuw was er  in Nederland nog tijdverschil. Zo was het bijvoorbeeld op station Rotterdam vier minuten vroeger dan bijvoorbeeld op station Amersfoort. Waarom noem ik Amersfoort?

September 2011; Zonnewijzer op het stationsplein van Amersfoort (foto: René Hoeflaak)

Zonnetijd

Op het stationsplein van Amersfoort is vanaf 2000 weer tijdverschil. Zonnetijd en kloktijd. Een Zonnewijzer geeft het verschil aan tussen de Amersfoortse zonnetijd – de eeuwenoude tijdmeting op basis van de stand van de zon- en de kloktijd op basis van het huidige 24 uurs ritme. Interessant voor wie tijd heeft om er bij stil te staan.

Jurgen Bey

In Amersfoort heeft niemand tijd voor tijd, zo zag ik vorige maand. Vanaf een terras op het stationsplein zie ik honderden haastige reizigers de Zonnewijzer, een kunstwerk van de Rotterdammers Jurgen Bey en Jan Konings, passeren. Gejaagd door de tijd. Geen enkele notie van de dertien meter hoge Zonnewijzer. Geen moment van aandacht voor de werkelijke tijd. We kijken gemiddeld honderdvijftig keer per dag op een klok. Maar of we weten hoe laat het echt is….

Station Amersfoort: Een reiziger bekijkt, bij wijze van uitzondering, de Zonnewijzer (foto: René Hoeflaak)