2 januari 2014: Willemstad, Noord-Brabant (foto: René Hoeflaak)

Tien, negen, acht, zeven, zes, vijf…De dwang om af te tellen is nauwelijks te stoppen. Niet  omdat we beginnen aan de weg terug. Het is het Objectif Lune ofwel de De raket naar de maan die je doet aftellen. En Syldavië heet hier Fort de Hel. En hier is Willemstad, in het puntje van Noord-Brabant. En 1953 is 2014. En vandaag is mijn naam Kuifje. Willemstad is een stad voor Kuifjes. Met een vesting, een haven, een havenkroeg,  sluizen, boten, een waterpolitiepost, vogels, kanonnen, een spannende geschiedenis, keizers, forten met onderaardse gangen, vleermuizen en raketten. Alleen al achter de vondst van het zesduizend jaar oude beeldje van Het Mannetje in 1968 in de klei van Willemstad schuilt een Kuifje avontuur.

Napoleon

Tot 1584 heette Willemstad Ruigenhil. Prima naam voor een Kuifje bestemming. Als eerbetoon aan de vermoorde Willem van Oranje veranderde Ruigenhil haar naam in Willemstad.  Zoals Willemstad op Curaçao honderd jaar later werd vernoemd naar Stadhouder Willem II. Keizer Napoleon bezocht het stadje in 1809. Om maar een Kuifje te noemen. Napoleon’s broer bezocht Willemstad in 1811. De broers Napoleon bouwden er fort De Ruijter als verdediging tegen de Engelsen. Na de overwinning op de Fransen veranderden de Nederlanders de naam in 1813 in Fort Prins Hendrik. Weer honderd jaar later volgde een nieuwe naamswijziging. Fort Sabina. Nu een plek voor bedrijfsevenementen, vrijgezellenfeesten en baardvleermuizen met om de hoek  de (drie) Volkerak Sluizen, de grootste binnenvaartsluis van Europa.

Volkeraksluizen tussen het Hollands Diep en de Volkerak (foto: René Hoeflaak)

Fort de Hel

Jaarlijks passeren 160.000 vaartuigen de sluis. En dat is dringen. De maximale wachttijd van dertig minuten staat op de tocht. Minister Schultz van Infrastructuur heeft vorig jaar alvast 157 miljoen gereserveerd voor de aanleg van een vierde sluis.  Vanaf Fort Sabina is het voor ons maar een half uurtje wandelen naar de Helsedijk en  Fort de Hel. Alsof één fort en één vrijgezellenfeest niet genoeg is, bouwden de Fransen in 1811 op het puin van voorheen Fort Anna en later Fort Carolina het fort L’Enfer dat twee jaar later al weer werd omgedoopt tot Fort de Hel. Ik hoop dat je het nog kan volgen. En net als Fort Sabina is Fort De Hel nu dus ook een bolwerk voor bedrijfsevenementen en vrijgezellenfeesten. Maar Fort De Hel heeft een troef die Fort Sabina niet heeft. De raketten van Kuifje. Werken van kunstenaar Frank Kastelein en te koop voor € 15.000,00.  Kuifjeprijzen. Of  de baardvleermuizen ook Fort de Hel hebben ontdekt is mij  niet bekend. Vast en zeker wel.  Ik in ieder geval wel.

2 januari 2014, Willemstad: Kuifjeraket bij Fort de Hel. (foto: René Hoeflaak)