Milaan, juli 2013: San Siro Stadion (foto: René Hoeflaak)

Deze week gaat PSV op bezoek bij AC Milan in het San Siro Stadion in Milaan. Dat betekent  omkleden in de kleedkamer van Inter Milaan. En dat is behelpen. Gewoon je kleren ophangen aan een haakje en broederlijk naast elkaar op een bank  de laatste opbeurende aanwijzingen van trainer Cocu tot je  nemen.  Geen eigen leren zetels, geen eigen kledingkasten, zoals in de kleedkamer van AC Milan, enkele meters verderop.  Kijkend naar de geschiedenis van beide clubs zou  je het eerder andersom verwachten.  Dure zetels bij Milan, de club van de sigarenrokende elite en haakjes bij Inter, de club van het volk, het plebs.  Net als het aantal van achttien Italiaanse voetbal kampioenschappen delen beide clubs al 88 jaar het San Siro stadion. Maar niet de kleedkamers. Kleedkamers met en  zonder haakjes. Met en zonder klerenhangers.

Kleedkamerbank Inter Milaan in stadion San Siro in Milaan (foto: René Hoeflaak)

Giuseppe Meazza

Enkele weken geleden kocht ik voor € 13,00 een kaartje voor een rondleiding door het in 1989 gerenoveerde stadion aan de Piazzale Angelo Moratti in Milaan. Een korte tour van drie kwartier langs het veld, de kleedkamers en  de persruimte. Het San Siro Stadion heeft een capaciteit van 80.000 toeschouwers en bestempelt zichzelf als  ‘Il grande tempio del calcio del monde’, ofwel de voetbaltempel van de wereld. Slechts drie Nederlandse clubs wisten tot nu toe te winnen in de Milanese voetbaltempel.  Feijenoord (2002) en Roda JC (2002) en Ajax. Sluit PSV zich komende week bij dit rijtje aan? Fans van Inter gaven het stadion eind jaren zeventig de naam van oud speler en trainer Giuseppe Meazza.  Aanleiding was zijn overlijden op 21 augustus 1979, deze week 34 jaar geleden.  Meazza  speelde tussen 1927 en 1947 onder meer veertien seizoenen voor Inter en twee voor AC Milan.

Voetbalstad Milaan, 28 juli 2013. (foto: René Hoeflaak)

Marco van Basten, Frank Rijkaard en Ruud Gullit

De rondleiding begint in het mij tegenvallende  San Siro museum. Qua  omvang en inhoud een voetbaltempel en twee historische topclubs onwaardig.  Klein en beperkt.  Als ik de gids hierover aanspreek  zet hij zijn megafoon uit.  “Sorry, we zitten midden in een verbouwing” ’ fluistert de gids mij toe voordat we de tribunes betreden en kleedkamers gaan opzoeken. Tijdelijk of niet, wel of geen verbouwing.

San Siro en Milaan eert haar helden. De komst van de het Nederlandse supertrio Marco van Basten, Frank Rijkaard en Ruud Gullit wordt, een kwart eeuw later, nog steeds gezien als een keerpunt en mijlpaal in de geschiedenis van AC Milan en het stadion En dus is voor de drie Nederlanders  altijd plek in Milaan. Ook en zeker in de vitrines van het San Siro museum. En misschien nog wel in de kleedkamers. Met of zonder haakjes.

Gemakkelijke en comfortabele zetels in de kleedkamer van AC Milan (foto: René Hoeflaak)