Vanaf het uitkijkpunt van Fort Zeelandia lijkt het een ludiek eerbetoon van de Surinaamse U2 fanclub. Van achteren bezien lijkt de “S” immers op een “2”. In werkelijkheid is het een liefdesverklaring aan Suriname, het “I love SU” kunstwerk op het licht modderige grasveldje tussen Fort Zeelandia en de Nationale Assemblee in Paramaribo. Vorige week werd de houten uitvoering vervangen door een betonnen versie. De houten versie bleek niet bestand tegen de Surinaamse weersomstandigheden. De onthulling van de betonnen liefdesverklaring werd bijgewoond door diverse vertegenwoordigers uit de Surinaamse Culturele wereld. Zelfs de Nederlandse ambassade was vertegenwoordigd. Het Sredifenci (onafhankelijkheids)monument is gemaakt door kunstenaar George Struikelblok die erg blij is met de aandacht die zowel het houten als het betonnen exemplaar de afgelopen maanden ten deel is gevallen.

Paramaribo, februari 2011; Het houten "I love Su" kunstwerk. Op de achtergrond kijkt Koningin Wilhelmina uit over de Suriname Rivier (foto: René Hoeflaak)

Maar niet iedereen is enthousiast. In de Surinaamse media uit de directeur van de Stichting Gebouwd Erfgoed Suriname, Stephen Fokké, deze week kritiek op de locatie. Fokké vindt het kunstwerk niet passen tussen de historische erfgoederen en “geinspireerd door een modeverschijnsel” zoals hij de “I love Su” produkten noemt. De discussie gaat intussen verder. “Het gebrek aan eigen waarde wordt een inpuls gegeven“zo citeert De Ware Tijd een betrokkene. Directeur van het directoraat Cultuur vindt dat het kunstwerk te zijner tijd moet worden verplaats. Struikelblok zelf houdt zich, volgens de krant, op de vlakte en beoordeelt iedere belangstelling als “welkom“. Graag gedaan.