Belfast, Noord-Ierland, 13 januari 2017, Hyndford Street (foto: René Hoeflaak)
19 januari 2017: vorige week was ik in Belfast, Noord-Ierland. Een stad met verhalen. Een stad die je niet loslaat. In mijn eerste blog over Belfast neem ik je – net als mijn taxichauffeur-mee naar de wijk Bloomfield, in het oosten van de stad. Om precies te zijn naar Hyndford Street, een typisch Brits arbeidersstraatje. En niet zonder reden.
Van Morrison
Want op nummer 125 werd op 31 augustus 1945 de legendarische singer- songwriter Van Morrison geboren, als zoon van elektricien George en zijn vrouw Violet Morisson. George en Violet zijn beiden gepassioneerde jazz- en soulliefhebbers en beschikken over een aanzienlijke platencollectie.
The Sputniks
Een passie die ze overdragen op zoon Van (geboren als George Ivan). Van is nog maar net 13 als hij zijn podiumdebuut maakt met zijn band The Sputniks in een bioscoop aan de nabijgelegen Woodstock Road. Van Morrison maakt zijn school niet af en stort zich volledig op het schrijven en maken van muziek. De rest is geschiedenis.
Cleaning Windows
In 2015 werd Van Morisson tot de adelstand verheven. Maar zijn eenvoudige afkomst, jeugd en de buurt waar hij opgroeide inspireert hem regelmatig tot mooie melancholische en nostalgische songs. Zoals ‘Cleaning Windows ‘(1982) waarin hij schrijft over de tijden dat hij als glazenwasser in Belfast rond moest zien te komen. In ‘Got to Go Back’ (1986)zingt hij over zijn schooltijd op The Orangefield High School in Bloomfield en over zijn baantje bij een bakkerij blikt hij terug in ‘Celtic Ray’ (1982)
In 1990 verschijnt Morisson’s 24e plaat, ‘Hymn to Silence’. De plaat wordt door veel fans gezien als zijn beste plaat uit de jaren negentig. Een van de songs op dat album is ‘On Hynford Street’ waarin Morisson zijn luisteraar gepassioneerd en ontroerd meeneemt naar de straat waar hij opgroeide en werd geboren.
Belfast, Noord-Ierland, 13 januari 2017; Hyndford Street 125 (foto: René Hoeflaak)
On Hynford Street (tekst)
Take me back, take me way, way, way back
On Hyndford Street
Where you could feel the silence at half past eleven
haal
As the wireless played Radio Luxembourg
And the voices whispered across Beechie River
In the quietness as we sank into restful slumber in the silence
And carried on dreaming, in God
And walks up Cherry Valley from North Road Bridge, railway line
On sunny summer afternoons
Picking apples from the side of the tracks
That spilled over from the gardens of the houses on Cyprus Avenue
Watching the moth catcher working the floodlights in the evenings
And meeting down by the pylons
Playing round Mrs. Kelly’s lamp
Going out to Holywood on the bus
And walking from the end of the lines to the seaside
Stopping at Fusco’s for ice cream
In the days before rock ‘n’ roll
Hyndford Street, Abetta Parade
Orangefield, St. Donard’s Church
Sunday six-bells, and in between the silence there was conversation
And laughter, and music and singing, and shivers up the back of the neck
And tuning in to Luxembourg late at night
And jazz and blues records during the day
Also Debussy on the third program
Early mornings when contemplation was best
Going up the Castlereagh hills
And the cregagh glens in summer and coming back
To Hyndford Street, feeling wondrous and lit up inside
With a sense of everlasting life
And reading Mr. Jelly Roll and Big Bill Broonzy
And “Really The Blues” by “Mezz” Mezzrow
And “Dharma Bums” by Jack Kerouac
Over and over again
And voices echoing late at night over Beechie River
And it’s always being now, and it’s always being now
It’s always now
Can you feel the silence?
On Hyndford Street where you could feel the silence
At half past eleven on long summer nights
As the wireless played Radio Luxembourg
And the voices whispered across Beechie River
And in the quietness we sank into restful slumber in silence
And carried on dreaming in God.
NB; Klik hier voor de Van Morisson wandeltour.
Categorieën:Stad en land
