2 mei 2016: komende vrijdag start in Apeldoorn de Ronde van Italië. Een dag later koerst het wielerpeloton van Arnhem naar Nijmegen. Een westwaartse lus in het parcours leidt de renners door de Betuwe en de gemeente Buren op weg naar uiteindelijk Turijn op 29 mei. Buren verkleurt. Voor een dag. Van Oranje in Roze. Want Roze is de kleur van de Giro, een historisch sportevenement en Oranje die van Buren, een historische stad.
Anna van Egmond
Wie zaterdag na het voorbijgaan van de wielerkaravaan napraat op het terras naast de Sint-Lambertuskerk proeft niet alleen de smaak van ijs of koffie maar ook die van de Nederlandse geschiedenis.
Want op een zomerdag in 1551 trouwde in de kerk de rijke 18-jarige Gravin van Buren, Anna van Egmond met de net zo jonge Willem de Rijke, graaf van Nassau en al eeuwen bekend als Willem van Oranje, Vader des Vaderlands. Het was Willem’s eerst huwelijk, daar in de kerk van Buren. Het huwelijk was ook het begin van een eeuwenlange innige band tussen Buren en onze Koninklijke familie. Koning Willem Alexander reed de Elfstedentocht van 1986 niet zonder reden onder de naam W.A. van Buren.
Grebbeberg 12 mei 1940
Terug naar het terras en de kerk. Tijdens onze eigen wandeletappe van Geldermalsen naar Buren en terug drinken we op het genoemde terras een cappuccino. Naast mij het in mei 2003 onthulde standbeeld van Willem van Oranje met echtgenote Anna van Buren en hun kinderen Philips en Maria. Achter mij – in de kerkmuur- een gedenksteen met de tekst Gerrit Abraham Broekman., 1906-1940, dienstplichtig Korporaal. Inwoner van Buren en Postuum onderscheiden met de Bronzen Leeuw. Draaiend van links naar achteren overbrug ik op mijn terrasstoel zo maar vier eeuwen en twee markeerpunten in de Nederlandse geschiedenis.
Broekman sneuvelde op zondag 12 mei 1940 op de Grebbeberg. Nederland was nog maar net 3 dagen in oorlog met Duitsland en de Grebbeberg was het zwaartepunt van de Duitse aanvallen. Honderden Nederlandse soldaten sneuvelden die dag onder wie dus Broekman. Nederland capituleerde twee dagen later.
Turijn is nog ver
Intussen richt ik mijn ogen op een kleine plaquette tussen Willem van Oranje en Gerrit Abraham Broekman met daarop de tekst ‘Als de vlammen hoog opslaan ben ik de burgerij tot troost’ verwijzend naar de Latijnse tekst op een drie eeuwen oude waterpomp. Crassante flamma sum civibus solatio. MDCCXXXII.
Ik neem nog een slok van mijn cappuccino en overdenk de geschiedenis. Geldermalsen trekt en Turijn is nog ver.
Categorieën:Stad en land