Amsterdam, mei 2016: op weg naar het station proef ik een verhaal bij het passeren van de Vredenburgersteeg. Een smal en donker Middeleeuws steegje midden in de Amsterdamse binnenstad. Tussen de Spooksteeg en de Armburg. Zoals zo veel stegen, een steeg met een dorstig historie. In een buurt die nog geen honderd jaar geleden het Rattennest werd genoemd.
Regententrekjes
De steeg dankt haar huidige naam aan de gebouw Vredenburgh. Een statig gebouw uit 1499. Gebouwd in opdracht van Jacob Andriesz Boelens, tijdens zijn 3e ambtstermijn als burgemeester van Amsterdam. Boelens vertoonde regententrekjes. Want bouwen zo dicht langs de gracht was eigenlijk verboden. Hij kwam er van af met een boete die hij besteedde aan de bouw van onder meer de Armbrug. Voor de ‘burgerij’ in de Vredenburgersteeg.
Brouwerijen en herbergen
Boelens verkocht Vredenburgh aan een brouwersfamilie. Daarmee werd de steeg een scheidslijn. Eeuwenlang. In de 16e eeuw tussen twee concurrerende brouwerijen en in de 17e en 18e eeuw tussen twee concurrerende herbergiers.
De steeg was in de 16e eeuw het adres van twee brouwerijen. Die van Cornelis Jacobszoon Brouwer aan de noordzijde en die van Jan Pieterszoon Brouwer. Het lukte brouwer Jan Brouwer maar niet om het juiste bier te brouwen, zo is te lezen in een interessant artikel in het tijdschrift Oud Amsterdam uit 2011. Een waarzegger uit Vlaanderen concludeerde dat de Jan’s ketels waren betoverd. Door de moeder van Cornelis Brouwer, de succesvollere buurman aan de overkant van de steeg.
Betovering of niet. De katholieke regent Cornelis Brouwer werd dertig jaar later door protestante opstandelingen uit de stad gezet en vertrok naar Duitsland. De brouwerij werd overgenomen door een Belgische bierbrouwer
Het Grote Wijnvat
Eind 17e eeuw en begin 18e eeuw was Vredenburgh onder meer een herberg die gebukt ging onder de concurrentie van een kleine herberg aan de overkant. Een tot wijnvat omgebouwde kroeg van nauwelijks vier meter breed met de toepasselijke naam Het Grote Wijnvat.
Na brouwerij en herberg werd Vredenburg en daarmee de Vredenburgersteeg het adres van een
Katholieke schuilkerk en vervolgens tot ver in de twintigste eeuw een tehuis voor oudere, arme katholieke vrouwen. De bewoonsters van het tehuis aan de Vredenburgersteeg waren herkenbaar aan hun speciale klederdracht. Een paarse jurk, met een donkergrijze omslagdoek. En een wit mutsje.
Van oude vrouwen naar jonge kunstenaars
Eind jaren zeventig werd Vredenburgh gekraakt. Nu is het een werk- en praktijkruimte voor jonge kunstenaars. En een dansstudio. De steeg draagt al lang weer de naam van gebouw Vredenburgh. Maar en want jarenlang was de steeg vernoemd naar de bierbrouwer Cornelis Brouwer. Zijn bier moet goed hebben gesmaakt. Daar aan de Vredenburgersteeg. Een steeg met een verhaal.
Categorieën:Stad en land
Deze steeg ken ik niet.
Maar door jouw blog ga ik daar toch eens kijken.
Is het een open steeg? Of is het een steeg afgesloten met een poort?
Vriendelijke groet,
LikeLike
Beste Rob, het is een open smalle steeg. Staat in de steigers maar wel toegankelijk.
LikeLike