Bij de Pothbrug in Woudenberg passeer ik het bordje “Grebbelinie”  en stap ik over het hek.  Langs  de grenslijn tussen de provincies Utrecht en Gelderland wandel ik  tussen de bomen en struiken over de dijk langs het Valleikanaal.  Links Utrecht, rechts Gelderland. De Gelderse Vallei om preciezer te zijn. En – om nog meer de diepte in te gaan-  de Zuidelijke versie van de drie valleidelen. Ontstaan in de IJstijd.

Dinsdag 8 oktober 2013: Valleikanaal bij Woudenberg. Met daarachter de Gelderse Vallei (foto: René Hoeflaak)

Werkgelegenheidsproject

De komst van het Valleikanaal naast mij was hard nodig. Eeuwenlang was de Vallei het afvoerputje van De Veluwe en de Utrechtse Heuvelrug. En dat putje raakte regelmatig verstopt. Hoe hard De Lunterse Beek en Heiligenbergerbeek ook hun best deden om het overtollige water af te voeren. Het Valleikanaal was het ideale ontstoppingsmiddel. En daarom dus ook een ideaal werkgelegenheidsproject. Met schop en kruiwagen groeven duizenden werkeloze arbeiders tussen 1935 en 1941 een veertig kilometer lang kanaal tussen Rhenen en Amersfoort. Net als onder meer het Twentekanaal en het Gouwekanaal een werkgelegenheidskanaal uit de jaren dertig. Een inspirerende plek voor (werk)gelegenheidwandelaars en na te denken over wat werkt en wat niet.

De Heiligenbergerbeek stroomt vanuit de Utrechtse Heuvelrug in acht kilometer naar en door het centrum van Amersfoort (foto: René Hoeflaak)