Laarwijk, Suriname

Op een half uurtje varen van Paramaribo aan de oostoever van de Suriname rivier ligt Laarwijk. Een dorpje met nauwelijks honderd inwoners. De voormalige plantage Laarwijk is een leuke, interessante en aan te raden bestemming voor zowel wandelaars als geïnteresseerden in de Surinaamse geschiedenis, zo ervoer ik zelf in maart 2018.

Laarwijk

Laatwijk, Suriname, 22 maart 2018 (foto: René Hoeflaak)[/

 

Laarwijk is een voormalige suikerplantage in het tegenwoordige district Commewijne in Suriname. Een ketel, de sluis en de indeling van de dijkpaden, de percelen en de kreekjes  herinneren nog aan de (koloniale) plantagetijd.

Na afschaffing van de slavernij ontwikkelde Laarwijk zich in de  late negentiende en vroege twintigste eeuw zich tot een rijke en bloeiende plantage met koffie-, sinaasappel-, bananen- , en mandarijnenbomen opgericht door de in 1865 in India geboren Halkorishaw  Choenni. Als contractarbeider kwam hij in 1889 samen zijn  echtgenote Dhoermatie/Dulmatia en twee zoons Madho en Sadho per schip van Brits India naar Suriname.

Steigers en smalle bruggetjes

Laarwijk is een dorpje met steigers, bruggetjes, smalle paadjes en dijkjes die de verschillende woonwijken verbindt met de hoofdweg, waar onder meer ook de enige lagere school is. Tientallen kinderen maken dagelijks gebruik van de smalle bruggetjes op weg naar school. Voor de volwassen bewoners zijn de bruggetjes en de aanlegsteiger aan de Suriname rivier  van levensbelang om – met brommer, boot of fiets- van en naar Paramaribo te reizen om (landbouw)producten te kopen en te verkopen. Een hele onderneming zo zag ik eerder dit jaar met eigen ogen.

Laarwijk, Suriname, 23 maart 2018 (foto: René Hoeflaak)

Eugène Drenthe

Een van de bekendste Laarwijkers was de toneelschrijver Eugène Drenthe. Hij werd er geboren in 1925. Hij schreef tientallen toneelstukken en vestigde zich eind jaren zeventig in Rotterdam. Die stad onderscheidde hem in 2005 de Erasmusspeld. Daarmee staat Drenthe in een rijtje met Joke Bruijs, Lee Towers. Drenthe overleed in 2009.

Paramaribo is dichtbij maar ook ver weg. Want de tijd lijkt stil te staan in Laarwijk.  Met het doortrekken van een kabel vanuit Domburg, aan de overkant van de rivier, werd Laarwijk pas in 2010 aangesloten op het elektriciteitsnet. Er is niet ver van de steiger een klein dorpswinkeltje en als je naar het toilet moet, bel je een telefoonnummer, vermeld op een krijtbord bij de steiger.

22 maart 2018, Laarwijk, Suriname: bord nuttige info voor wie nodig moet (foto: René Hoeflaak)

Laarwijk, Suriname, 22 maart 2018: woon-werkverkeer op de steiger (foto: René Hoeflaak)

Naar grote hoogten

Dossiers met plannen om Laarwijk een economisch duwtje in de rug te geven zoals een weg en een brug van en naar Paramaribo liggen al jaren in diverse lades en worden doorgaans rond verkiezingstijd afgestoft. De volgende verkiezingen zijn in 2020. In mei van dit jaar bezocht VHP leider Chan Santokhi Laarwijk. Hij beloofde Laarwijk ‘na 2020 tot grote hoogten te brengen’ aldus een artikel in Starnieuws op 28 mei 2018.

Noot: dit artikel plaatste ik vandaag ook op mijn website https://groenroodwit.nl/,  voor reizigers naar en in Suriname.

Laarwijk, Suriname, 23 maart 2018: Openbare School (foto: René Hoeflaak)

Categorieën:Stad en land

Tagged as: , , ,

2 replies

  1. Laarwijk is inderdaad een fantastische plek. Iedere keer dat ik in Suriname kom moet en zal ik naar Laarwijk en iedere keer dat ik er weer weg moet wil ik eigenlijk veel liever blijven. Op Laarwijk wordt geleefd zoals er geleefd zou moeten worden. Deuren staan open, dievenijzers zijn er niet en de winkelier laat zijn koopwaar ’s nachts gewoon buiten liggen. Wat een ongewoon schitterende natuur en wat een aardige mensen. Fantastisch.

    Like

  2. Heel mooi geschreven over Laarwijk waar ik geboren ben. Inderdaad was Laarwijk een plantage die heel sinaas appel banaan cassave en andere gewassen leverde. Het was heel zwaar om landbouw uit te oefenen zoals wij dat deden met houwer schop en vork. In 1959 ben ik van Laarwijk vertrokken naar Paramaribo, en gaan werken op Postkantoor. Na 20 dienstjaren ben ik in 1979 naar Nederland vertrokken. Weer 20 jaren gewerkt bij de PTT.
    Nu ik met pensioen ben ga ik 2 keer per jaar naar Suriname speciaal om op.laarwijk te zijn. 2 van mijn zoons zijn bezig te bouwen op Laarwijk. Wie over Laarwijk meer wil weten kan altijd contact met mijn opnemen.

    Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s