23 augustus 2012: één van de vele (12?) vennen in de bossen rondom Oisterwijk (foto: René Hoeflaak)

23 augustus 2012: ieder moment verwacht ik een korjaal te zien varen. Ik ben alert op waterkippen, tuur in bomen naar capucijneraapjes en verheug mij op een hangmat. De groene oevers van de Oisterwijkse vennen doen mijn gedachten afdwalen naar de binnenlanden van Suriname of Costa Rica.  Vooral als de zon zo schijnt als vandaag. Nederland blijft verrassen. Ik kan het niet genoeg herhalen.

23 augustus 2012: venoever bij Oisterwijk; Zoek de verschillen met de oever van -pakweg-  de Suriname Rivier (foto: René Hoeflaak)

Bob Ross

In vijf treinminuten vanaf Tilburg verandert de wereld van beton en rijdend staal in die van donkere bospaden, groene oevers en rustgevende vennen. De wereld van Bob Ross. Mijn 15 kilometer lange wandeling van vandaag begint en eindigt bij station Oisterwijk. De route van Groene Wissels kronkelt zich zigzaggend over smalle bospaden van ven naar ven.

De vennen – ontstaan in de IJstijd- hebben een rustgevende werking. Net als de schilderijen van Bob Ross  dus. Soms verplaatsen mijn gedachten zich van Suriname naar het Zwarte Woud en weer terug. Een sportveld aan de rand van een bos zie ik aan voor een airstrip. En dat op nog geen drie kwartier van de Randstad.

23 augustus 2012: fraaie vergezichten met een hoog Bob Rossgehalte in de bossen bij Oisterwijk (foto: René Hoeflaak).