Het vizier op een bushalte met onbekende bestemming. Mijn longen vol met zilte zeelucht. Na een wandeling van twee uur langs de duinen van Hoek van Holland, ’s Gravenzande en Monster verruil ik het uitgestorven Noordzeestrand voor de straattegels van Ter Heijde aan Zee. De duinstrook langs de Delflandse kust bij Ter Heijde en Monster is één van de smalste en zwakste duinstroken van de Nederlandse kust. Het duinzand is nog niet van mijn schoenen af of ik sta al voor een kerkmuur met de afbeelding van Maarten Harpertszoon Tromp, één van de grootste zeehelden uit de Nederlandse geschiedenis.
Vrouwen van Tromp in Laurenskerk Rotterdam
Tromp sneuvelde in 1653 in een vuurgevecht met de Engelsen tijdens de Slag bij Ter Heijde. Volgens de “sterke” verhalen waren zijn laatste woorden “Ik heb gedaan, houdt goeden moed”. Ter Heijde werd in late Middeleeuwen vier keer overspoeld door de zeegolven. In 2003 ging de toenmalige moedergemeente Monster bijna financieel kopje onder als gevolg van de nasleep van het Trompfestival. Onderdeel van het festival was een optreden van Kayak. Een toepasselijke naam bij een festival ter ere van een zeeheld. Op een grasveldje aan – hoe kan het anders- de Trompstraat staan twee kanonnen. De kanonnen zijn het eerbetoon van Ter Heijde aan Maarten Tromp. Zijn vrouwen liggen begraven in de Laurenskerk in Rotterdam. Het praalgraf van Tromp is in de Oude Kerk van Delft. Intussen zie ik een bushalte. Nu nog een bus. Hoe laat, wanneer en waarheen?? Geen idee. Ik houd “goeden moed”.
Categorieën:Stad en land