Parijs, huisnummers, ingevoerd door Napoleon, aan lantaarnpalen maken het de postbodes en bezorgdiensten makkelijker (foto: René Hoeflaak)

Wandelen door Parijs, is een wandeling door een geschiedenisboek. En bij iedere straat sla je een bladzijde om met stille getuigen, opvallende en minder opvallende verwijzingen naar en herinneringen aan de roerige Franse en Parijse geschiedenis. Zo stappen we dit weekend uit het honderd en één jarige metrostation Cité en sta ik op de hoek van Place Louis Lépine voor een gevelbord met de historische toespraak van Charles de Gaulle van 18 juni 1940. Hierin riep hij, vanuit Londen, de Fransen op zich te verzetten tegen de Duitsers, die enkele dagen daarvoor, op 14 juni Parijs hadden ingenomen. In de toespraak sprak hij de historische woorden dat de slag was verloren, maar nog niet de oorlog. Hij eindigde uiteraard met “Viva La France”.

Parijs, zaterdag 4 juni; Gevelbord met toespraak Charles de Gaulle (foto: René Hoeflaak)

In een gevel, enkele kilometers verderop, aan het eind van Avenue Champs Elysees, herinnert een gedenksteen aan de studenten- en scholierendemonstratie van 11 november 1940. Deze demonstratie van vijfduizend studenten, exact 22 jaar na de overwinning op de Duitsers in de Eerste wereldoorlog, wordt door de Fransen nog steeds gezien als de eerste daad van verzet tegen de Duitse bezetting. Vorig jaar werd de demonstratie nog groots herdacht, in het bijzijn van President Sarkozy.

Parijs, vrijdag jl; Gedenksteen scholieren- en studentenopstand november 1940 op de Champs Elysees (foto: René Hoeflaak)

De Duitse bezetting duurde ruim vier jaar. In augustus 1944 werd Parijs bevrijd. Dat ging niet zonder slag of stoot. Wat begon als wilde post- en metrostakingen eindigde in zware gevechten in de straten van Parijs. Gedenkstenen in een gevel op Rue du Jour, niet ver van metrostation Les Halles, en in een kademuur bij Pont St. Michel herinneren aan de zware strijd met de Duitsers op respectievelijk 20 en 21 augustus 1944.

Parijs; gedenksteen in een gevel aan de Rue du Jour (foto: René Hoeflaak)

Parijs, herdenkingsteen in kademuur aan zuidoever van de Seine (foto: René Hoeflaak)

Maar de Parijse gevels en kademuren vertellen niet alleen over de Tweede Wereldoorlog. Zo trekken ook de huisnummerbordjes, ingevoerd door Napoleon, op de lantaarnpalen maar ook de  teksten en afbeeldingen op een gevel in de Rue Fourrare, aan de zuidoever van de Seine mijn aandacht. Het gaat hier om een gebouw van oorspronkelijk de Societe Pour la Instruction de Instruction Elementaire, dat zich tussen 1815 en 1880 inzette voor de belangen en oprichting van het Franse Basisonderwijs. Vanaf 1880 is het gebouw in gebruik bij de Amis de Universites de Paris als Course de Civilisation Francaise de la Sorbonne. Het doel van dit genootschap is de Franse Cultuur wereldwijd uit te dragen. De gevel van het gebouw is verder nog opgesierd met de woorden Arts, Morales, Sciences.

Parijs, het gebouw van het genootschap van de Franse Cultuur aan Rue du Fouarre (foto: René Hoeflaak)

Het Universiteitsgbouw van Sorbonne vinden we drie straten verderop. In mei 1968 de brandhaard van de baanbrekende studentenopstand die uiteindelijk leidde tot een algehele landelijke Franse staking. Het noodzaakte President Charles de Gaulle nieuwe verkiezingen uit te schrijven, bijna dertig jaar na zijn eerdervermelde en wereldberoemde toespraak. “Viva La France”.  

Parijs, Universiteit Sorbonne in het 5e Arrondissement (foto: René Hoeflaak)