In februari  ben ik als vrijwilliger in Peperlink in Rotterdam gestart met het wekelijks aanbieden van ondersteuning en hulp aan wijk- , buurt- en stadsgenoten met een taalachterstand.

Taalochtend in Peperlink, september 2014 (foto: René Hoeflaak)

De oorspronkelijke opzet was een inloopochtend maar al vrij snel bleek er meer behoefte aan een  vast ‘les’blok met oefeningen en thema’s. Het aantal deelnemers neemt vanaf begin aan af aan toe. Van twee tijdens de eerste ochtend tot uiteindelijk tussen de vijftien en de twintig aan het begin van de zomer. Tijdens de zomer is de taalochtend wekelijks doorgegaan.  De oefeningen zijn simpel, divers, effectief en eigenlijk ook onuitputtelijk . Zoals ‘wat koop je bij de slager?’, een rollenspel voor het maken van een afspraak bij de dokter of tandarts om niet met je mond vol tanden te staan, het doornemen  van  een krant of tijdschrift, het uitbeelden van voorzetsels, meervoud- en enkelvoud, ‘wijs mij de weg?’ , ‘lerares of lerarin?’ en het  aanwijzen en benoemen van fietsonderdelen  etc. etc.  Leerzaam ook voor mij. Want waarom  is een werkwoord zwak of sterk en waarom zeg je wel lerares en geen lerarin? En is het ‘zoons’ of ‘zonen’?  Met ondersteuning van Stichting Dock heb ik een opleiding Taalvrijwilliger/taalcoach gevolgd bij de Stichting Lezen & Schrijven

Betere taalbeheersing maakt je wereld groter en brengt je verder. De deelnemersgroep (allen vrouw!!) groeit daarom niet alleen in aantal maar met deelnemers uit Turkije, Polen, Rusland,  Azerbeidzjan, Kroatië, Marokko en China ook in diversiteit, taalniveau en leerbehoefte. Opsplitsing van de groep in niveau en behoefte (lezen, schrijven, praten) is dan ook meer dan wenselijk en zelfs noodzakelijk. Na diverse oproepen in onder meer de nieuwsbrief van Peperlink  is het aantal taalvrijwilligers nu uitgebreid tot vijf. Allen woonachtig op de Kop van Zuid in Rotterdam.  Het team van taalvrijwilligers stemt wekelijks de inhoud van de oefeningen en verdeling van de groepen af.

Oefening; ‘hoe red ik mij bij de fietsenmaker’ (foto: René Hoeflaak)

We zijn nu echter toe aan een volgende fase waarin we gestructureerder, gerichter en planmatiger inhoud willen geven aan zowel lesopbouw- als inhoud. Van A. naar B. Met een gekwantificeerde opbouw en met meetbare resultaten en progressie. Met ingang van 2015. Noem het een professionaliseringsslag, overigens een prima woord voor een taaloefening. Want hoeveel woorden  tel je in het woord?  Professionalisering betekent ook dat de deelname aan de ochtenden minder vrijblijvend zal zijn. Want vrijwilligheid is geen vrijblijvendheid. Dat wekt en schept verwachtingen, investeringen en tegenprestaties en het maken van keuzes. Voor elkaar, met elkaar en door elkaar. Hoe? Daar gaan we /ik in december verder vorm aan geven. Een uitdaging. Wordt vervolgd.

Onuitputtelijk

Reclame uitingen op etalageruiten. Ideaal oefenmateriaal (foto: René Hoeflaak)

Eerder noemde ik het aantal oefeningen onuitputtelijk. Want oefeningen en het lesmateriaal bieden zich voortdurend aan en liggen op straat. Als je maar op let. Daarnaast herken en ervaar ik een relatie tussen taalachterstand en  omgevingsbewustzijn, sociale integratie  en gezondheid. Daarom bedacht ik dit jaar een Taalwandeling waarin ik al wandelend door de wijk met groepen stilsta bij straatnaam- en verkeersborden, reclame-uitingen, etalages etc. Voor het doen van oefeningen, informatie over de wijk en de geschiedenis. Leren, bewegen en samen welzijn in één. Bijvoorbeeld het noteren of noemen van zo veel mogelijk woorden in een straatnaam of fouten aanwijzen in een etalagereclame etc. etc . Als 100^e goedgekeurde bewonersinitiatief in de deelgemeente Feijenoord was  er in diverse lokale media publiciteit voor de Taalwandeling. Want taal is in beweging. Wordt vervolgd.

Op dit moment ben ik bezig met het verder uitwerken van ideeën en geïntegreerde  activiteiten rondom het thema taal, integratie, bewegen en gezondheid.  Wordt vervolgd.