De wereld van de Strabrechtse Heide

Dinsdag 2 augustus 2011: Een strak blauwe hemel boven de Strabrechtse Heide, tussen Geldrop en Heeze (foto: René Hoeflaak)

De brandweer kwam was pas na 23 minuten en beschikte niet alleen over verouderde kaarten maar evenmin over het juiste en benodigde materieel. Er werd te laat opgeschaald. De brandweercommandant zelf verscheen pas na ruim twee uur. Het eerste crisisoverleg begon na 3,5 uur. Op heidebranden was nooit geoefend. Heldere teksten en conclusies uit het onderzoek naar de bestrijding van de heidebrand op de Strabrechtse Heide, juli 2010, door de Inspectie Openbare Orde en Veiligheid. De brand op de Strabrechtse Heide, tussen Geldrop en Heeze, was pas na vier dagen uitgeblust. Ruim honderdvijftig hectare heide ging uiteindelijk verloren. Tien procent van het heidegebied. Gisteren, dertien maanden later, wandel ik de NS Wandeltocht “Strabrechtse Heide” van Geldrop naar Heeze. Het hoogtepunt van de wandeling begint, wat mij betreft, na bijna een uur bij het kruisbeeld langs de A67 en eindigt bij kasteel Heeze. De Kleine Dommel rivier is dan al ver achter mij. Daar tussenin bestaat de wereld uit struikhei, jeneverbes, dophei, pijpenstrootjes, klokjesgentiaan, vlottende bies, stekelbiesvaren, mierenleeuw, tapuit, Paapje, klapekster, heikikker, Amerikaanse hondvis en Kempische Heideschaap, de Scheidingsven, Moschven en de Beuven. Om maar wat struiken, vennen, vogels, hoefdieren en vissen te noemen die uitstekend gedijen op de heide in het Brabants-Limburgs grensgebied, ook na de te laat gebluste brand.

Droge en natte plaatsen op De Strabrechtse Heide (foto: René Hoeflaak)

Aan aandacht en zorg geen gebrek voor de Strabrechtse Heide. Het natuurgebied is eigendom van de Stichting het Brabants Landschap en staat op diverse Europese beschermingslijsten zoals Natura 2000. Wat dat betreft is de Strabrechtse Heide nog lang niet uitgeblust. Niet geremd door enig omgevingsbewustzijn en zonder de klokjesgentiaan van de mierenleeuw te onderscheiden wandel ik verder naar Heeze en temidden van een voor mij wel herkenbare diersoort. De fietsende Homo Sapiens 65 +.

Niet ver van het Herbertusbos bij Heeze zijn, dertien maanden later, de sporen van de heidebrand van 2 juli 2010 nog goed te zien (foto: René Hoeflaak)

Categorieën:Stad en land

Tagged as: , , ,

Geef een reactie

Gelieve met een van deze methodes in te loggen om je reactie te plaatsen:

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s