Vandaag bezocht ik twee Rotterdamse bouwprojecten tijdens de Dag van de Bouw en ben ik ingewijd in de wereld van biagonale kliklijnen, prefab liftkeringen, hellende gevels, gelaagde schuifpuien, en gevelbeplatingen. Vanaf nu kan ik op verjaardagen indruk maken met mijn kennis van wanden- en dakmethode, tunnelbekistingen en polderconstructies en weet ik het verschil tussen de eerste echte heipaal en de eerste officiële heipaal. En wat te denken van de Laag van Kedichem. Een tot vandaag mij onbekende laag van 41 meter diepte. En eindelijk weet ik nu ook hoe de zelfklimmende bouwkranen werken.
Mijn dagje bouwprojecten begon op, onder en boven het nieuw- en verbouwproject Rotterdam Centraal, één van ’s lands vijf grote sleutelprojecten op het gebied van Ruimtelijke Ordening en Openbaar Vervoer. Rotterdam CS maakt samen met de Weenatunnel en het Kruisplein deel uit van het project Centraal District Rotterdam. Op dit moment bezoeken dagelijks 110.000 reizigers het station van Rotterdam. In 2025 zullen dit er 330.000 zijn, mede door de komst van de HSL Lijn. Ter vergelijking; Drie keer zoveel dagelijkse bezoekers als op Schiphol. Het nieuwe Centraal Station is in 2013 klaar, De centrale passage, met onder meer een Starbucks en de onvermijdelijke Albert Heijn volgend jaar. Nostalgische gevoelens steken de kop op als een gids van hoofdaannemer MOBILIS TBA INFRA ons, onder de sporen en perrons, via de negen meter brede “oude” passagehal leidt naar de toekomstige passage van vijftig meter.

Stille getuigen op de perrontrappen van de twee jaar geleden gesloten hal van het Rotterdamse Centraal Station (foto: René Hoeflaak)
De bouw loopt van zuid naar noord, zo weet ik nu. Letterlijk en figuurlijk schuift de bouw, onder meer met behulp van hydraulische technieken onder de hal, noordwaarts op. Een gigantisch en indrukwekkend project met een strakke planning. “Door een foutje het spoor stilleggen, kost een slordige vijftigduizend euro per uur” aldus gids Koen. Mijn respect en vooral bewondering voor het project neemt per kwartier toe, zeker als we door de gangen wandelen waarin de toekomstige energievoorziening wordt geregeld. Tussendoor hoor ik dat de nog te plaatsen zonnepanelen op de overkapping voor de energievoorziening van de roltrappen, liften en de verlichting gaan zorgen en dat in het gehele station geen enkele moer of schroef te zien zijn. Dat ga ik, bij leven en welzijn, persoonlijk controleren in 2013.!!! En dan naar Calypso, het nieuwbouwproject aan de Mauritssingel, naast Pathé Schouwburgplein, op de plek van het voormalige Holiday Inn Hotel, de Pauluskerk n de Calypso bioscoop. Na een ontvangst met een bakje koffie schuif ik aan bij een interessante presentatie met een inkijkje in de logistieke aanpak van de bouw door aannemer Boele en Van Eesteren. Vervolgens pakken we bouwlift naar de zesde en twaalfde etage en nemen we de trap naar het dak op de vijftiende etage.
Het project Calypso bestaat uit vier bouwdelen, A tm D, met huur-, koop- en short stayappartementen, winkels en kantoren. De hoogste toren, zal 71 meter hoog worden en 22 etages tellen. De appartementen in toren A zijn het verst. Door het raam vanaf een toekomstig huiskamer op de zesde etage kijk ik uit over de bouwput van het Kruisplein en het Centraal Station. De gangen lijken mij wat smal. Je moet goed met je buren op kunnen schieten, in toren A. Ook de herbouw van de Pauluskerk maakt onderdeel van het project. “De kerk is het simpelste gedeelte”, aldus de woordvoerder van Boele en Van Eesteren. In week 35 zal de bouw klaar zijn. Laat het nu maar 2013 worden.
Categorieën:Stad en land