22 juli 2015: Polder in Midden-Delfland (foto: René Hoeflaak)

Juli 2015: niet zo lang geleden onderbrak ik een wandeling door een verlaten natuurgebied. Het opvliegen van een zwerm met duizenden ganzen als gevolg van mijn aanwezigheid was voor mij aanleiding om terug te keren naar de bewoonde wereld. Het voelde alsof ik ingreep in de natuur. En wie was ik om de natuur te verstoren? De mens hoort er niet thuis.

Tijdens een wandeling door Midden-Delfland, het poldergebied tussen Vlaardingen en Delft denk ik terug aan die dag en het bewuste moment. Vragen met dezelfde strekking doemen op. De omstandigheden zijn er naar. Een aangenaam lauw aanvoelende zon, een blauwe hemel met witte wolken, duikende zwaluwen, groene rustgevende weilanden en op het oog oneindige polders. Op het aardse af.

Oudste nederzetting van Nederland

22 juli 2015: De aanleg van de A4 snelweg bij Schipluiden. De opening van de A4 staat gepland voor eind 2015. (foto: René Hoeflaak)

Twaalf jaar geleden ’ontdekte’ men in dit gebied restanten van een vijfduizend jaar oude nederzetting. De oudst bewoonde nederzetting van Nederland. Op de Zouteveenseweg bij buurtschap Het Kapel tracht ik mij een beeld te vormen van deze omgeving vijfduizend jaar geleden. Maar gelijktijdig ook een beeld van over vijfduizend jaar. Eigenlijk lastiger.

In het zicht van Negenhuizen koppel ik mijn beeldvormingen aan de vraag hoe de aarde eruit zou hebben gezien zonder de mens. ‘Is de aarde eigenlijk wel beter af met de komst van de mens? Hoort de mens wel thuis op aarde? Verdient de aarde de mens? Of andersom, vraag ik mijzelf een kilometer voor het dorpje Schipluiden af.

Hoe lang kunnen wij de aarde nog tarten?

‘Wie zijn wij –de mens- om de natuur te verstoren?’  Nog zo’n vraag die bij mij opkomt. Twintig minuten later – op de Zuidkade- verdwijnen de zwaluwen en wordt stilte, rust en uitgestrektheid midden in een weiland wreed en luidruchtig onderbroken door een bulldozer. Een voorbode. Even later kijk ik door een hek naar de A4 snelweg in wording. Naar nog veel meer bulldozers, vrachtwagens, betonmolens en brede stroken asfalt. Best zonde eigenlijk!! Ik wil mijn excuses aanbieden aan de zwaluw maar die zijn al lang verdwenen. Met twijfel en zorgen vervolg ik mijn weg. Want hoe lang kunnen wij de aarde nog tarten?