Gewone mensen zeiden: “Het praten mankeert hem”. Lopend over het gras in het Amsterdamse Oosterpark liep ik gisteren bij toeval langs een gedenksteen van Albert, een Amsterdamse politiehond uit de jaren twintig.

Amsterdam, Oosterpark, september 2012; Gedenksteen van speurhond Albert (foto: René Hoeflaak)

Dierenpsychologen noemden Albert een kynologisch wonder. Hij lostte moorden op en speurde naar inbrekers en weggelopen kinderen. Hij had het vermogen goed en kwaad van elkaar te onderscheiden. Samen met zijn “baas” speurde de Tervuerense herder niet alleen in Amsterdam maar reisde hij door het hele land. Van Amsterdam tot Noord-Brabant. In de jaren vijftig schreef Albert’s baas, hoofd-agent J. Water voor de Courant Nieuws van de Dag in 32 pagina’s zijn memoires over zijn beroemde speurhond. Hij beschrijft hoe Albert grimmig was tegen “echte” misdadigers en milder tegen onschuldigen of gelegenheidsovertreders. De stemming en reactie van Albert werd gezien als eerste aanwijzing. In 1919 selecteerde Albert uit een rijtje van 25 hoeden, de hoed van de moordenaar van een Brabantse fabrieksdirecteur. Albert maakte naam. Ook buiten Amsterdam. En blaffen deed hij nooit. Want politiehonden weten zich te beheersen en blaffen niet, zo lees ik in de memoires van zestig jaar geleden. Een hond met menselijke trekken. Net als zijn dood in 1923. Een ziekenhuisopname van zijn baas kon Albert niet verkroppen. Enkele dagen na die ziekenhuisopname werd Albert dood gevonden. Gestikt na het kauwen en doorslikken van de zakdoek van zijn baas. In Amsterdam sprak men van zelfmoord door heimwee. Na Albert’s dood ging men met de pet rond voor een gedenksteen. In het Oosterpark in Amsterdam. De plek waar Albert met zijn baas trainde. De onthulling, in juni 1924, haalde de plaatselijke en landelijke kranten. Net als de speurneuzenwebsite van SOS, dat staat voor Signalering Onjuist Spatiegebruik. Op de spatiefout op zijn steen had de trouwe viervoeter zeker aangeslagen. Politiehond of niet. Want Albert was een hond met menselijke trekken. Albert wordt nog steeds geroemd als de beste Nederlandse speurhond ooit. Zijn foto is te zien in het Nederlands Politiemuseum.

Portret van speurhond Albert ( bron: http://www.buitenbeeldinbeeld.nl)