Het is weliswaar zeshonderd jaar geleden maar zo zou het gegaan kunnen zijn; Een neerslachtige inwoner van de bergstreek ten zuiden van de Portugese hoofdstad Lissabon worstelt met een midlife crisis en piekert over een naderende ontslaggolf. Hij wil even alleen zijn en uitwaaien langs de zeekust bij Sezimbra. Zittend op de klifranden tuurt hij voor zich uit. De zon gaat langzaam onder. De man is eigenlijk aan een bril toe. Maar daar is hij te vroeg voor geboren. Het is een man van grote lijnen. Dat moet ook wel want door zijn slechte zicht is hij het oog voor details al enige tijd kwijt. Goed beschouwd neemt hij met een eenzame wandeling langs de klifranden een zeker risico. Ondanks of dankzij zijn wazige zicht ziet hij in de branding, honderden meters verder en lager, een vreemd voorwerp opdoemen. Een stuk hout, een mast, een wrak, vechtende meeuwen of……. ? Het houdt hem bezig. En niet alleen hem. Hoe dan ook, het middagje uitwaaien doet hem goed. Hij voelt zich een stuk beter en vooral opgewekt. Van het één komt het ander. Een randverschijnsel wordt een mythe en de rest is geschiedenis. Want zes eeuwen later sta ik met mijn “oude” vriend Jan op dezelfde klifranden bij Cabo Espichel, voor het bedevaartsoord en klooster Nossa Senhora do Cabo.

Portugal; Cabo Espichel; Kapel op de plek vanwaar de verschijning zou zijn gezien (foto: René Hoeflaak)
Volgens de mythe verscheen op deze plek vanuit het zeewater, voor de ogen van een lokale wandelaar, een muilezel met daarop de Heilige Madonna. Cabo Espichel werd en is een bedevaartsoord en een trekpleister voor toeristen. Een plek waar het nog altijd waait en waar het uitzicht nog steeds imponeert en tot de verbeelding spreekt. Afdrukken van de muilezel zouden in de rotsen te zien zijn, zo vertelt de mythe verder. De steile rotspartijen maken indruk, maar afdrukken van een muilezel zie ik niet. Maar een mythe is nu eenmaal niet voor niets een mythe. Je moet het zien om het te begrijpen, zou een andere verlosser zeggen.
Alhoewel; Bij Cabo Espichel vonden archeologen in 1970 afdrukken van voetstappen van een dinosaurus. Waar rook is, is vuur. Dagelijks trekken vele pelgrims en toeristen naar het klooster en de kliffen. Er zijn festivals en concerten. Er zijn plannen om het klooster om te dopen tot een Pousada, de Portugese benaming voor een luxe Guesthouse op en in een historische plaats zoals een klooster of kerk. Intussen trekt de herfstwind steviger aan en wandel ik verder langs de rand van Portugal. Dankzij een mythe en met beide benen op de grond. Eigenlijk ben ik wel blij met mijn bril op sterkte.

Portugal, Cabo Espichel; Wandelen langs de klipranden is niet geheel zonder risico (foto: René Hoeflaak)
Categorieën:Stad en land