Voor een nieuw en volgend verhaal over een standbeeld neem ik je dit keer niet zo ver mee van huis. Naar de rand van Den Haag, industrieterrein Forepark om precies te zijn. Op de voorlaatste vrijdag van 2023 stond ik daar met mijn wandelmaatje Ron voor het standbeeld van niemand minder dan Aad Mansveld. Als een held, geplaatst op een hoge sokkel. Voor het stadion van zijn voetbalclub ADO Den Haag, waarvoor hij maar liefst 470 de wedstrijden in de Eredivisie speelde.

Het beeld is gemaakt door, Loek Bos. Net zo Haags als Aad Mansveld zelf. Geboren in Den Haag en leeftijdgenoten. Beiden geboren halverwege de jaren veertig van de vorige eeuw.

Hans Dijkstal, Paul van Vliet en Toon Hermans

Bos maakte standbeelden van onder meer oud-minister Hans Dijkstal, cabaretier Toon Hermans en ras Hagenees Paul van Vliet. Het beeld van Aad Mansveld werd onthuld op 28 juli 2007 tijdens de opening van het nieuwe stadion van ADO Den Haag op het Haagse Heldenplein. Het stadion heet nu Bingoal Stadion maar wisselde vanaf de opening vier keer van naam. Aad Mansveld speelde zijn wedstrijden in het legendarische Zuiderparkstadion.

Verwarmingsmonteur

Aad Mansveld werd geboren op 14 juli 1944 in groeide op in het Laakkwartier in Den Haag  Hij meldde zich in 1952 als 8-jarige aan als lid van ADO Den Haag. Zijn ouderlijk huis was in de Jan Wapstraat. Tussen 1960 en en 1968 was hij verwarmingsmonteur.

Mansveld debuteerde in het seizoen 1964/1965, op 2 augustus 1964, in het eerste elftal. In een vriendschappelijk wedstrijd tegen Borussia Dortmund. Hij speelde daarna nog 487 wedstrijden voor de club uit zijn geboortestad, verspreid over de Eredivisie (400), KNVB beker (40), UEFA CUP(4), Europa Cup II (11) en de Intertoto cup (32). Daarnaast speelde Mansveld in de seizoenen 1977/78 en 1978/79 nog 38 wedstrijden voor Feijenoord en in 1981 nog 13 wedstrijden voor FC Utrecht, onder meer in de Europa Cup tegen HSV. Lees verder na de foto.

Rentree en Ruud Gullit

Op 6 december 1981 maakte hij zijn rentree voor ADO Den Haag in een met 1-4 verloren thuisduel tegen AZ’67. Zijn laatste wedstrijd was thuis op 3 april 1982 tegen Haarlem, in een seizoen dat ADO degradeerde naar de Eerste Divisie. Een wedstrijd die de Hagenezen verloren met 0-4 en waarin de 19-jarige Ruud Gullit twee maal scoorde.

Nederlands elftal

Ook speelde Mansveld zes keer in het Nederlands Elftal. Drie keer vriendschappelijk en drie keer in een WK Kwalificatiewedstrijd waarvan de 0-0 wedstijd tegen België, op 18 november 1973, toch wel de bekendste is. Het was de wedstrijd dat Nederland zich kwalificeerde voor het WK in West-Duitsland. Een WK die Mansveld aan zich voorbij moest laten gaan door een enkelblessure. Lees verder na de afbeelding!

Alles bij elkaar opgeteld speelde hij, volgens de website Transfermarkt.nl , 48.223 minuten in het (betaalde) clubvoetbal en 540 minuten als international en scoorde hij – als libero- 99 keer waaronder een hattrick in het Europacup duel tegen West-Ham United op 3 maart 1976. In de drie seizoenen tussen 1969 en 1972 miste hij geen enkele wedstrijd. Lees verder na de afbeelding.

HVV Laakkwartier

Na zijn spelerscarrière was Mansveld trainer bij de jeugd van FC Den Haag, amateurvereniging HVV Laakkwartier (1981), H.s.v. Oranje Blauw (1983) en SV ’35 (1986/87) . Van 1987 tot 1991 was hij opnieuw hoofdtrainer bij HVV laakkwartier en promoveerde de club als kampioen naar de 3e Klasse.

In 1990 werd bij Aad Mansveld longkanker geconstateerd. Hij overleed anderhalf jaar later, op 5 december 1991, slechts 47 jaar oud. Zijn crematie werd bijgewoond door ruim tweeduizend vrienden en fans. Lees verder na de foto.

Held en boegbeeld. Standbeeld en straat

Mansveld was en is nog altijd een held en legende in Den Haag en omstreken. Een boegbeeld. In het stadion is een tribune naar hem vernoemd, in Den Haag een straat en in 2019 verscheen een boek van 262 pagina’s over zijn leven. Ruwe bolstâh, geschreven door Ruud Doevendans. En uiteraard kreeg Aad Mansveld een standbeeld.