Waar is de ‘tarantula’ put van Pietro Vernotico?
De stilte in het Zuid-Italiaanse Pietro Vernotico is oorverdovend. Eigenlijk hadden we er niets te zoeken en was er -op het oog- wellicht niets over het dorp te schrijven. Tenzij […]
De stilte in het Zuid-Italiaanse Pietro Vernotico is oorverdovend. Eigenlijk hadden we er niets te zoeken en was er -op het oog- wellicht niets over het dorp te schrijven. Tenzij […]
Vanaf het centrum van Brindisi bracht buslijn 5 ons naar haar eindpunt en dichtbij ons doel: Castello Alfonsino op het eilandje Sant’ Andrea. Al 400 jaar bewaakt het Spaanse fort […]
2024 zit er bijna op. Met plezier en voldoening neem ik je mee terug langs de ruim 3,6 miljoen voetstappen van het afgelopen jaar. Met een beeldend overzicht van de […]
René van Diemen bezocht maar liefst 223 optredens van Bruce Springsteen. Van Amerika tot en met Australië. En altijd vooraan en met een camera. Hij maakte duizenden foto’s waarvan enkele […]
In een smal steegje in de Italiaanse stad Lecce zag ik onder het straatnaambord het portret van de Engelse filmregisseur Alfred Hitchcock. Maar waarom uitgerekend daar? En wat is de […]
De Torre Del Serpe bij het Italiaanse Otranto dankt haar naam aan een slang die zeerovers en piraten op een dwaalspoor zette. Ook voor ons was de toren het beginpunt […]
In hotel Paolo II in Rome verblijf je niet maar daar logeer je. Het hotel is gelegen op een unieke binnenplaats. Vanaf de straat is het hotel niet zichtbaar. Voor je het weet raak je aan de praat met een locale bewoner die zijn hondje uitlaat, de postbode, de loodgieter of een pizza bezorger.
Enrico Carli is de bedenker van de aanleg van het Camuzzoni kanaal in het Italiaanse Verona. Het kanaal loopt dwars door de stad en is vernoemd naar de toenmalige burgemeester van Verona, Giulio Camuzzoni. De burgemeester zet gevaren om in kansen en zoekt daarvoor contact met Carli. Op de eerste dag van het jaar sta ik voor zijn standbeeld.
Enkele weken geleden nam ik een kijkje in de kleedkamers van het San Siro stadion in Milaan dat zichzelf bestempelt als ‘Il grande tempio del calcio del monde’, ofwel de voetbaltempel van de wereld. De kleren van de PSV spelers hangen de komende week in Milaan echter gewoon ouderwets aan een haakje. En ook een eigen leren zetel zit er niet in.
Bij de uitgang van het park Giardini Publicci aan de Via Palestro in Milaan maak ik – bij toeval- het einde mee van een herdenkingsdienst. Op die plek en op dat moment was het namelijk exact twintig jaar geleden dat drie brandweerlieden, een politieagent en een zwerver omkwamen bij een autobomaanslag van de maffia.