1 april 2018: de Amerikaanse singer-songwriter Garland Jeffreys maakt al een halve eeuw verdienstelijke, tijdloze en afwisselende platen met een mix aan genres en invloeden. Jeffreys (bijna 75) is in Nederland vooral bekend van zijn hit ‘Matador’ uit 1979 en ‘Hail Hail Rock’n Roll’ uit 1991. Onlangs verscheen zijn album ’14 steps to Harlem’. Voorafgaand aan zijn optreden op 17 april aanstaande in Paradiso in Amsterdam sprak ik voor Maxazine met Garland Jeffreys.

Een gelukkig mens

Garland Jeffreys is een gelukkig en optimistisch mens en steekt dat niet onder stoelen of banken. Op zijn platen, tijdens optredens maar ook aan het begin van ons gesprek. “Ik ben een van de gelukkigste mensen in de wereld”, begint Garland direct, “Ik heb een fantastische vrouw, Claire. Zij is ook mijn manager en vertelt mij precies wat goed en slecht is. Daarnaast heb ik een prachtige dochter, Savannah, een verdienstelijke hiphop zangeres. Het leven dat ik leid, de muziek die ik heb mogen maken, de interessante mensen die ik heb mogen ontmoeten en mij omringen en de landen die ik bezoek, maken mij een bevoorrecht mens. Ik ben bijna 75 en leid een prachtig leven” aldus Jeffreys.

Sportschool

Garland is nu bijna 75, reist veel en zijn tour in april omvat vijf optredens in een week. Mede daarom blijft hij in conditie en leeft hij gezond. “Wel, ik ga bijna dagelijks naar de sportschool”, geeft Jeffreys aan, “hier om de hoek in New York City. En ik drink geen alcohol. Maar mijn succes en geluk heb ik vooral te danken aan mijn vrouw Claire. Zij past erg goed op mij. En verder ben ik erg trots op mijn dochter Savannah. En dat houdt mij op de been.”

Toeren is dan ook zeker geen vakantie voor Jeffreys. “Ik ben echt aan het werk. Vorig jaar deed ik 22 shows in Duitsland en ik was volledig uitgeput. Dat wil ik niet meer doen. Ik neem vakantie vooraf en achteraf – bijvoorbeeld in het Franse Biarritz – en slaap veel tijdens en voor de tournee. Voor het optreden in Paradiso neem ik een paar dagen rust en oefen ik mijn teksten.”

De zanger stond in het verleden op het podium met helden als Lou Reed en Bruce Springsteen. Nu staat hij zelf op de voorgrond tijdens zijn concerten. “Nu ben ik de held, René”, lacht hij, “Samen met mijn band The Coney Island Playboys. Het zijn goede muzikanten. We gaan er een mooie show van maken.” Jeffreys zit op zijn praatstoel en is goed gehumeurd. Het noemen van de bandnaam alleen al levert een uitgebreid eerbetoon en geschiedenisles op over Coney Island, het stadsdeel in New York waar de zanger al jaren met veel plezier woont.

Donald Trump

Van Coney Island naar Amsterdam. Zijn tournee in april start in Amsterdam. “Alhoewel ik België erg leuk vind, is Amsterdam voor mij ‘the place to be’. De mensen in Amsterdam en Nederland zijn recht door zee. In Amerika is zoveel ‘fake’. Zoals onze eigen president.”

Wie de songteksten van Jeffreys goed beluistert weet dat de ras New Yorker maatschappelijk zeer betrokken is. Ook tijdens het interview grijpt Jeffreys – zoals gezegd op zijn praatstoel – bijna iedere gelegenheid aan om over politiek te beginnen. Vooral President Donald Trump moet het regelmatig ontgelden. “Zet maar in het artikel dat ik Donald Trump de grootste ‘asshole’ in de wereld vind. Ik stemde op Hillary Clinton omdat er helaas geen andere keuze was. Helaas moesten we kiezen uit twee griezels”, aldus Jeffreys die zijn betoog over Trump vervolgt met een reeks aan negatieve informatie over de geschiedenis van de familie Trump.

Lou Reed

Het laatste album van Garland Jeffreys, ’14 steps to Harlem’, is een mix van genres, invloeden en persoonlijke levensverhalen zoals de titelsong en een eerbetoon aan zijn overleden vriend Lou Reed. “’14 steps to Harlem’, de titelsong, is een eerbetoon aan mijn vader. Hij nam iedere ochtend vroeg de trein naar Harlem in Manhattan en ‘Waiting for the man’ is een hommage aan Lou, die ik iedere dag nog mis. Als ik aan Lou denk word ik nog steeds emotioneel. Ook nu weer terwijl ik met je praat. Hij was mijn beste vriend. Ik kom overigens zelf niet meer zo vaak in Harlem in vergelijking met vroeger. Tegenwoordig kan je overal goede muziek horen en zien. Onlangs bezocht ik in de nieuwe Blue Note (Jazzclub in New York, red.) een optreden van saxofonist Pharoah Sanders. Ik was zeer onder de indruk. Hij heeft een zeer avantgardistische en imponerende stijl. Ik geniet overigens van diverse muziekstijlen. Mijn dochter heeft me ingewijd in de wereld Hiphop”, zo grijpt hij wederom aan om zijn familie zeker niet te vergeten.

Door die verscheidenheid aan muziek waar hij naar luistert, heeft de muziek van Garland verschillende invloeden. Het schrijven van nummers is dan ook niet zomaar achter het schrijfblok gaan zitten en in de geijkte stijl gaan schrijven. “Rene, ideeën en teksten komen bij mij dag en nacht spontaan op. Ik schrijf ze op van die zelfklevende memo papiertjes. Soms plak ik ze aan elkaar. Mijn huis hangt er vol mee. Mijn vrouw wordt er wel eens gek van. Weet je, ik heb nog wel voor honderden songs aan materiaal.”

Matador

Afbeelding: http://www.dutcharts.nl.

Jeffreys heeft een uitgebreid oeuvre met zoveel mooie nummers, maar bij het grote publiek is hij vooral bekend van ‘Matador’ en ‘Hail, hail Rock ’n Roll’. Garland vindt het echter niet vervelend dat het grote publiek de rest van zijn nummers niet kent. “Nee, absoluut niet. Net als overigens ‘Wild in The Streets’, dat werd gebruikt in een commercial, bracht het mij roem en leverde mij veel geld op. Overigens is er een part 2 versie van ‘Matador’ waarin ik het nummer heb aangepast. Daar moet je eens naar luisteren!”

Het is al gezegd, Jeffreys is een gelukkig man, hij is in een goed humeur, uitermate geïnteresseerd en is vanavond in voor een goed gesprek over diverse onderwerpen. “Ik ben alleen thuis vandaag”, aldus Jeffreys. De Nederlandse en Europese politiek, wederom Donald Trump, reizen, de hiphopcarrière van zijn dochter en het overlijden van zijn schoonvader brengen het gesprek bijna automatisch weer op het thema waarmee we begonnen. Zijn eigen leeftijd.

De vraag of hij nog ergens spijt van heeft of wellicht een bucketlist hoeft nauwelijks gesteld te worden. “Ik ga richting de tachtig. Ik val wellicht in herhaling, maar ben een gelukkig mens, heb niets te klagen en kijk uit naar de show in Paradiso.” Die show vindt plaats op 17 april aanstaande in de Poptempel in Amsterdam.