Gisteren rond 08.30 uur: Een perron op station Leiden wordt sneeuwvrij gemaakt. Siberische toestanden (foto: René Hoeflaak)

Gisteren. De dag begint nog zo goed. Om 08.11 uur stap ik in een besneeuwd Rotterdam op het Centraal Station in de sneltrein naar Amsterdam Sloterdijk. De trein vertrekt op tijd. Een meevaller. Want de sneeuwval wordt steeds heviger en de afgelopen maanden was er immers niet veel nodig om treinen te laat danwel niet te laten rijden. In de trein zelf begin ik gaandeweg te fantaseren over een winters Transsiberie Express. Spoorwegmedewerkers scheppen sneeuw op donkere, verlaten stations.

Gisteren; Onderweg tussen Leiden en Haarlem, een woonboot ergens in de Bollenstreek (foto: René Hoeflaak)

 Tussen de stations raast de trein langs ingesneeuwde, verlaten boerderijen en woonwijken, witte bossen en besneeuwde weilanden. Hoe dichter bij Amsterdam, hoe harder het gaat sneeuwen. In mijn gedachten worden weilanden taiga’s, wordt Leiden Omsk en Amsterdam Novosibirk.

Gisteren rond 09.10 uur: Station Heemstede-Aerdenhout (foto: René Hoeflaak)

Met nog geen vijf minuten vertraging arriveer ik in Amsterdam Sloterdijk, dat veel weg heeft van een ski-oord. So far so good. Hoe anders verloopt de terugweg.

Gisteren rond 13.30 uur: De Van Ghentstraat in de Amsterdamse wijk Bos en Lommer (foto: René Hoeflaak)

 Rond 15.30 uur – het sneeuwt nog steeds-  meld ik mij op station Sloterdijk. De sfeer is enigszins chaotisch. Op alle borden staat de mededeling: “Let op omroepbericht”. Vanuit de speakers horen we echter uitsluitend en vooral voortdurend dat de treinen als gevolg van het winterse weer onregelmatig rijden en dat de NS ons trakteert op een gratis bakje kofiie, ter compensatie van het ongemak. Lange rijen dus voor de kiosken. Op het station is geen enkele NS medewerker te bekennen, ook niet bij de gele NS balie. De chaos, drukte,  verwarring en onzekerheid op het station neemt toe. Om 16.40 uur neem ik de metro (gaat ook over rails maar wel keurig volgens dienstregeling, niets aan de hand) naar Duivendrecht in de hoop aldaar wellicht wat meer nieuws over en kans te krijgen op een trein naar Rotterdam. De stemming en entourage op station Duivendrecht is identiek aan die van Sloterdijk. Idem voor wat betreft de tekst op de borden en de omroepberichten. Het aantal wanhopige en geirriteerde gezichten neemt toe. Ongeveer tien politieagenten houden de moed erin en trachten vragen te beantwoorden die eigenlijk NS medewerkers moeten beantwoorden. Want ook hier geen enkele NS’er te bekennen. Reizigers willen naar het toilet. Om het toilet op Duivendrecht te openen moet je een nummer bellen. Helaas, overbelast. Dan stopt er een trein. Die gaat niet verder. De conducteur heeft een wanhopige blik. Zij weet niet of de trein verder gaat, wanneer en waarheen. Met de metro is niets aan de hand. 

Amsterdam gistermiddag; Niet alleen het treinverkeer is ontwricht en van slag door het winterse weer (foto: René Hoeflaak)

Mijn intuitie volgend neem ik om 17.30 uur de metro naar station Bijlmer Arena. De sfeer daar is niet zo gezellig, tegen het grimmige aan. Veel politie op de been, waarvan sommigen al vanaf 14.oo uur ‘ middags. Er is zojuist een trein – de eerste in drie uren –  naar Utrecht gestopt maar daar passen de honderden reizigers niet meer in. Twee agressieve reizigers worden door  politeieagenten meegenomen. Na terugkeer van een kopje koffie in het Cinema café naast Pathé blijkt de situatie ongewijzigd.  Een aardige en verkleunde politieagent adviseert mij mijn geluk te beproeven op Amsterdam Centraal. Vanaf Bijlmer heeft hij namelijk al uren geen trein meeer naar Rotterdam zien vertrekken. Ook de politie weet niet waar NS medewerkers zijn. Want ook hier, geen enkele NS’er te bekennen. Welk station je ook komt; De regie lijkt te ontbreken. En telkens weer dezelfde omroepberichten over gratis koffie. Stadsbussen rijden er inmiddels niet meer. De metro naar Amsterdam CS is Japans druk. Aangekomen om 18.10 uur op Amsterdam Centraal zie ik zowaar een groepje NS medewerkers. Zij adviseren mij de FYRA te nemen. Een loos advies zonder enige waarde. Het rijden van de FYRA is immers onder normale omstandigheden al ongewis. En dan eindelijk… een omroepbericht over een vertrekkende trein naar Leiden vanaf spoor 15. Honderden reizigers sprinten naar spoor 15, daar waar normaal de THALYS treinen vertrekken. Een THALYS medewerker bij de trap naar het perron weet van niets, heeft blijkbaar andere instructies en tracht de aanstormende groep tegen te houden. Perron 15 is namelijk voor THALYS reizigers. Dan volgt een nieuwe aankondiging. Trein naar Leiden vertrekt van spoor 13 A. Met als gevolg; gevaarlijk taferelen op dit perron. NS medewerker X houdt reizigers tegen en medewerker Y, aan de andere kant, laat iedereen door. Beiden weten het ook niet meer. 

Amsterdam gisteren: Het was gisteren lang onduidelijk welke kant het op zou gaan (foto: René Hoeflaak)

Om 18.25 uur zit ik in een stoptrein naar Leiden die lijkt te gaan rijden. Op het bord staat echter Den Haag, in de trein zelf Amsterdam CS??. Als we Leiden naderen, geeft de trein extra gas en volgt de verlossende mededeling; Deze trein zal haar weg vervolgen als Intercity naar Rotterdam en Vlissingen. Tegen 20.00 uur rijd ik Rotterdam CS binnen. In de trein had ik een amusant en leerzaam gesprek met een Russische, Ethiopiër en een Japanner over treinen en weer in ieder zijn eigen land. “De trein is zo gek nog niet”, begin ik bijna te denken. Maar de NS en ProRail stellen de afgelopen maanden, ook voor de winter, keer op keer teleur. Winterklaar of niet winterklaar; Communicatie met slecht nieuws is nog altijd beter dan GEEN communicatie!!! En vooral, behoudt de regie of wek in ieder geval de suggestie die nog te hebben.