Gistermiddag half drie: Na twintig minuten lopen door Landgraaf betreden Rick en ik het terrein van PinkPop Classic.  Het weer:  Zon, strak blauwe hemel en 28 graden. We staan direct redelijk vooraan bij The Stranglers.  De band bestaat al bijna 35 jaar en werkt een `best off` setlist af met songs als   Peaches, Hanging around, Walk on By, het toepasselijke Always the Sun, Skin Deep, Golden Brown en uiteraard, als afsluiter, No More Heroes. Drummer Jet Black wordt volgende week 61 en dat is hem aan te zien. Na The Stranglers en een paar biertjes hunkeren we naar schaduw. Die is nergens te vinden. Dan dus maar naar de geluidloze discotent. In de tent laten we ons een koptelefoon opzetten, dansen we op jaren zeventig klassiekers, beveelt ene Tony ons het Zwarte Cross festival aan laat een bewoner van Landgraaf weten nog nooit van Hotel Landgraaf, onze veblijfplaats, te hebben gehoord. Na een zeer onsmakelijk broodje Shoarma, of iets wat er voor door moet gaan, wachten we op enkele meters van het podium op de Simple Minds. We zijn getuige van een prima en scherp optreden. Het geluid is hard maar helder.  Vooral kippenvel bij de openingssong Waterfront en nummers als Love Song, I Travel,  Sanctify yourself en enkele nummers van hun laatste CD Graffiti Soul.  Nee, ik overweeg nu zelfs om op 26 november naar de HMH te gaan om de heren nog een keer aan het werk te zien. Met een voldaan gevoel Limburg vandaag verlaten. En o ja, Hotel Landgraaf, complimenten voor het lekkere ontbijt en de muzikale omlijsting

PinkPop Classic in Landgraaf: kippevel bij 28 graden (foto: René Hoeflaak)

!!!